به گزارش لایوساینس در این تحقیق اشخاصی که در طول یک دوره یک‌ماهه مدت بیشتری با این تلفن‌های هوشمندشان گذرانده بودند، نسبت به افرادی که کمتر از این تلفن‌ها استفاده کرده بودند، هم به مقدار کمتری خوابیده بودند و هم با احتمال کمتری خواب باکیفیتی داشتند.
نتایج این تحقیق که در ژورنال PLOS ONE منتشر شده است، نشان داد که افرادی که شب‌ها پیش از زمان خواب از تلفن هوشمند استفاده کرده بودند، در به خواب رفتن دچار اشکال بیشتری شده بودند و مدت بیشتری بیدار مانده بودند.
این پژوهشگران نوشتند این یافته‌ها بیانگران است که نگاه کردن به صفحه نمایش تلفن‌های هوشمند به خصوص در حدود زمان خواب، ممکن است بر خواب اثر منفی ایجاد کند.
پژوهشگران در این تحقیق از ۶۵۳ شرکت‌کننده بزرگ‌سال خواستند اپلیکیشنی را روی تلفن‌های هوشمند اندرویدی‌شان نصب کنند که مدت روشن بودن صفحه نمایش تلفن را در هنگامی‌که «غیر متصل به شبکه» (airplane mode) نبود، اندازه می‌گرفت.
پژوهشگران داده‌های به‌دست‌آمده از تلفن هر یک از این افراد در طول یک ماه را جمع‌آوری کردند.
نتایج نشان داد که شرکت‌کنندگان به‌طور متوسط هرروز یک ساعت و ۲۹ دقیقه از تلفن هوشمند استفاده کرده‌اند. گرچه رابطه‌ای میان میزان استفاده از تلفن هوشمند و میزان فعالیت بدنی، خلق‌وخو یا شاخص توده بدنی وجود نداشت، میزان استفاده از تلفن با خواب ارتباط داشت.
این پژوهشگران دریافتند که در میان ۱۳۶ شرکت‌کننده در این تحقیق اطلاعاتی درباره عادات خوابشان بیان کرده بودند، هر چه زمان استفاده از صفحه نمایش تلفن هوشمند افزایش یافته بود، کیفیت خواب کاهش یافته، زمان خواب کمتر شده و مدت موردنیاز برای به خواب افزایش یافته بود.
همچنین زمان بیشتر صفحه نمایش با میزان کمتر «کفایت خواب» - نسبت زمان گذرانده شده در تختخواب به زمان واقعی خوابیدن- ارتباط داشت.
به خصوص استفاده از تلفن هوشمند در حدود زمان خواب با پایین بودن کفایت خواب و مدت بیشتر موردنیاز برای به خواب رفتن ارتباط داشت.
به گفته این پژوهشگران این یافته‌ها نشان می‌دهد رابطه میان مدت کلی استفاده از تلفن هوشمند و خواب ممکن است مربوط به استفاده از تلفن هوشمند در حدود زمان خواب باشد.
این پژوهشگران نوشتند: «همراهی میان افزایش زمان صفحه نمایش در طول یک ساعت زمان خواب و پس از زمان خواب، اما نه یک ساعت قبل از این هنگام، با مدت طولانی‌تر موردنیاز برای به خواب رفتن با این نتیجه‌گیری موافقت دارد که استفاده از صفحه نمایش درست پیش از تلاش برای به خواب رفتن می‌تواند به خصوص مشکل‌آفرین باشد.»
تحقیقات قبلی هم نشان داده‌اند که مدت نگاه کردن به صفحه نمایش در شب با خواب بدتر و کوتاه‌تر همراهی دارد. به گفته این پژوهشگران، این اختلال ممکن است ناشی از قرار گرفتن در معرض نور آبی ساطع‌شده از صفحه‌های نمایش می‌تواند تولید هورمون ملاتونین در مغز را که در خواب دخالت دارد، مهار کند.
شرکت اپل برای حل این مشکل در تلفن‌های تولیدی‌اش یک گزینه «شیفت شب» (Night Shift) ایجاد کرده است که با فعال کردن آن رنگ صفحه نمایش در شب از طیف آبی به سمت رنگ‌های گرم‌تر (نارنجی) تغییر پیدا می‌کند.
این پژوهشگران یادآور شدند که تحقیقشان محدودیت‌هایی را هم دارد. برای مثال شرکت‌کنندگان در این تحقیق که همه باید از یک اپلیکیشن خاص استفاده می‌کردند، ممکن است نماینده جمعیت عمومی نباشند. به علاوه احتمال اندازه‌گیری زمان استفاده از صفحه نمایش در این تحقیق دقیق نباشد، زیرا ممکن است افراد در زمان‌هایی به دیگران اجازه استفاده از تلفن‌هایشان را داده باشند یا از روشن بودن تلفن‌هایش برای مثال هنگامی در جیبشان قرار دارد، آگاه نبوده باشند.
این محققان همچنین یادآور شدند که این تحقیق رابطه سببی میان استفاده از تلفن هوشمند و خواب بدتر را ثابت نمی‌کند. برای مثال ممکن است رابطه یافته شده ناشی از این امر باشد که افرادی که در به خواب رفتن مشکل دارند، با احتمال بیشتری تلفن‌هایشان را در زمان خواب روشن کنند.