در این نشست که با حضور دکتر عاملی، ریاست دانشکده مطالعات جهان، دکتر معینی‌فر، مدیر گروه مطالعات جنوب شرق آسیا و اقیانوسیه، و جمعی از دانشجویان این رشته برگزارشد، دکتر عبدالسمیع در ارتباط با ابعاد و تاریخچه روابط علمی و فرهنگی ایران و هند به زبان شیوای فارسی سخنرانی کردند.
پس از خوشامدگویی دکتر معینی‌فر در ابتدای نشست، دکتر عبدالسمیع در آغاز سخنان خود با اشاره به اینکه در حوزه پژوهش‌های فرهنگی مربوط به دو کشور تاکنون کارهای زیادی انجام شده است گفت: هنوز منبع جامع و کاملی وجود ندارد که بتواند به درستی جنبه‌های مختلف روابط فرهنگی و علمی ایران و هند را به عموم مردم معرفی کند.
ایشان پس از قرائت پیامی از جانب نخست وزیر هند،بعد از دیدار اخیرشان از ایران، در ادامه سخنان خود، با نقل آیه‌ای از قرآن و مصادیقی شعری به طرح و تصحیح نگاه عمومی نسبت به کشور هند پرداخت و گفت: هند با وجود اینکه به سرزمین هفتاد ودو ملت در ذهنیت عامه شناخته شده است، کشوری است که مطابق آیه ی «لکم دینکم ولی دین» تنوع دینی، آیینی و فرهنگی در این کشور باعث افتراق و تشویش یکپارچگی ملت هند نشده است و کشور هند را صاحب برترین دموکراسی در جهان دانستند.
دکتر عبدالسمیع در بخشی از سخنان خود به بازتعریفی از دیپلماسی پرداخت و دیپلماسی را یک ابزار دوستانه، ملایم و مثبت برای کم کردن فاصله ها خواند و در ادامه گفت: هر چه اقتدار یک فرهنگ بیشتر باشد تاثیر آن در سایر کشورها، آفاق و افکار بیشتر خواهد بود و فرهنگ ایران را دارای چنین قدرت و قابلیتی دانست.
وی در رابطه با تاثیرات فرهنگی دو کشور هند و ایران و ضمن تاکید اهمیت تاثیر فرهنگ ایران بر هند گفت: نباید منکر تاثیرات فرهنگی هند بر ایران بود و این تاثیرات فرهنگی، دوسویه و متقابل است. ایشان در این زمینه به آثاری چون کلیله و دمنه و حدود 27 عنوان اثر ازابوریحان بیرونی اشاره کرد که در ارتباط با هند نگاشته شده است.
دکتر عبدالسمیع در ادامه ی سخنان خود در ارتباط با تاثیرات و روابط فرهنگی دو کشور گفت: هند در گذشته، به ویژه در عصر مغول ها، مهد دانش و تجارت و علم آموزی برای ایرانیان به شمار می رفته است و ویژگی مهم آن دوره را هم سنگ و هم تراز بودن دو فرهنگ و تمدن ایران و هند عنوان کرد.
بعد از سخنرانی دکتر عبدالسمیع، مدیر گروه مطالعات جنوب شرق آسیا و اقیانوسیه در دانشکده مطالعات جهان ضمن تشکر از حضور و سخنرانی رایزن فرهنگی سفارت هند در تهران، از کمک‌ها و همکاری‌های اسبق سفارت هند به دپارتمان مطالعات هند قدردانی و نسبت به افزایش روابط و همکاری های گروه و سفارت هند اظهار امیدواری نمود.
پایان نشست با پرسش و پاسخ هایی بین حاضرین و سخنران نشست همراه بود که دغدغه‌های دانشجویان رشته مطالعات هند بخشی از موارد این مباحثه بود.