به گزارش مهر، پژوهشگر مطالعه دکتر براد راکت، معاون رئیس اجرایی بخش مغز و اعصاب دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن، در این باره می‌گوید: «احتمال بروز علائم پارکینسون در جوشکارها زیاد است حتی اگر کمتر از میزان قانونی فعلی، در معرض منگنز قرار بگیرند.»
به گفته وی، این مطالعه نشان می‌دهد که باید نظارت دقیق‌تری بر قرارگیری در معرض منگنز در محل کار، استفاده بیشتر از تجهیزات حفاظتی و نظارت و ارزیابی سیستماتیک کارگران برای پیشگیری از این بیماری ناتوان کننده، صورت گیرد.
برای این مطالعه، متخصصان مغز و اعصاب، ۸۸۶ کارگر در دو کارخانه کشتی سازی و یک کارگاه ساخت ماشین آلات سنگین را مورد بررسی قرار دادند. آنها برای مدت بیش از ۱۰ سال، تقریبا ۴۰۰ نفر از کارگران را با استفاده از پرسشنامه در مورد نوع شغل و طول مدت زمان این کار برای برآورد میزان قرارگیری در معرض منگنز، تحت نظر داشتند.
از این گروه، در ۱۳۵ نفر (۱۵ درصد) علائم بیماری پارکینسون مشاهده شد. کسانی که بیشتر در معرض منگنز قرار گرفته بودند، شاهد حرکت آهسته تر در بازو و دست خود بوده و سفتی و کرختی بیشتری در دست و پایشان داشتند. آنها همچنین مشکلات گفتاری داشته و حالت صورتشان سفت شده بود که همگی از نشانه‌های دیگر بیماری پارکینسون هستند.
با این حال این پژوهش با محدودیت‌هایی نیز روبرو بوده است. مطالعه قادر به اندازه گیری قرارگیری در معرض منگنز تجمعی کارگران به طور مستقیم نبود و مشخص نکرد قرار گرفتن در معرض فلزات دیگر در محیط کار چه نقشی ممکن است داشته باشد. هم چنین، پژوهش ثابت نمی‌کند که قرار گرفتن در معرض منگنز باعث علائم بیماری پارکینسون می‌شود.