جايي كه آفتاب، تابستان‌ها آزاردهنده مي‌شود ساباط‌ها و كوچه‌هاي باريك سايه گرانبها را به كوچه مي‌آورند. راه رفتن در باريكه‌اي با ديوارهاي كاهگلي حتي در گرم‌ترين روزهاي سال خوشايند مي‌شود. نور و سايه به تناوب در راه قرار مي‌گيرند تا راه را كوتاه‌تر از آنچه هست، نشان بدهند. مقياس در اين كوچه‌ها، كاملا انساني است. انساني كه قدم برمي‌دارد در برابر برجي مرتفع قرارنمي‌گيرد كه در برابر بلندي‌اش حقارت و كوتاهي را به مخاطبش تحميل كند. با اينكه خيلي از خانه‌هايي كه پشت همين درهاي باريك، كوچك و ساده قرار دارند تالار بزرگ و باعظمت و سقف‌هاي بلند و تزئينات فراوان دارند، آن را از كوچه و رهگذرها پنهان مي‌كنند. كوچه، بافتي يكدست و تك‌رنگ دارند با مصالح محدود و وجود ساباط‌ها، ديوارهايي را كه همجنس و هم‌تراز هستند به هم پيوند مي‌دهد. ساباط، دست دوستي دو همسايه است كه سايه‌اش را روي سر رهگذرها پهن مي‌كند. خانه‌هاي درونگرا كه پشت همين ديوارهاي ساده پنهان شده‌اند به جاي فرياد زدن، فقط آرام و با زمزمه‌اي مخاطب را به‌خودشان مي‌خوانند تا آنجا با شگفتي‌هايي كه به دقت پنهانش كرده‌اند، اسيرش كنند.
تاریخ انتشار: ۱۳ دی ۱۳۹۵ - ۰۹:۳۷
همشهری دو - شیدا اعتماد: بازی نور و سایه که همه جا در معماری سنتی ما هست، در کوچه‌ها هم خودش را نشان می‌دهد.