به گزارش خبرنگار مهر، به گفته محققان موسسه ملی بهداشت کودکان و توسعه انسانی ایالات متحده، بسته به این که مادر، پدر یا هر دو والدین چاق باشند، مشکلات خاص رشدی متفاوت به نظر می‌رسد.
ادوینا یونگ محقق بخش تحقیقات سلامت جمعیت داخلی موسسه گفت: «به طور خاص، چاقی مادران باعث تاخیر در دستیابی به مهارت‌های حرکتی می‌شود و چاقی پدران با تاخیر در دستیابی به مهارت‌های شخصی و اجتماعی در کودک همراه است که شامل مهارت‌های لازم برای برقراری ارتباط با دیگران می‌شود» .
وقتی هر دو والدین چاق هستند، به این معنی است که زمان بیشتری برای حل مشکل تاخیر دستیابی به مهارت‌ها نیاز است.
یونگ توضیح داد: «ما از داده‌های مشاهده‌ای استفاده کردیم که به خودی خود نمی‌تواند یک رابطه علت و معلولی را اثبات کند.»
محققان دریافتند که در مقایسه با کودکان مادران با وزن طبیعی، کودکان مادران چاق، ۶۷ درصد بیشتر احتمال دارد که در سن ۳ سالگی در آزمون مهارت‌های حرکتی (استفاده از دست‌ها و انگشتان) ناموفق باشند.
علاوه بر این، کودکان پدران چاق، حدود ۷۱ درصد بیشتر احتمال دارد که در سن ۳ سالگی، در آزمایش مهارت‌های فردی و اجتماعی، که می تواند نشان دهد آنها چگونه به خوبی با دیگران ارتباط برقرار می‌کنند، شکست بخورند.
کودکانی که پدر و مادر هر دو چاق هستند، تقریبا سه برابر بیشتر احتمال دارد که در سن ۳ سالگی، در آزمایش توانایی حل مسئله با شکست مواجه شوند.