اما آنچه امسال اتفاق افتاد، بعيدترين نسبت را با نظم و ترتيب و عدالت داشت و داوريهاي شگفتانگيز در كمال بيسليقگي ميخ آخر را بر تابوت فيلم فجر35 كوبيد.به گزارش همشهري، تا پيش از آغاز نمايش فيلمهاي بخش مسابقه براي مردم و منتقدان، تصور ميشد امسال ميانگين سطح كيفي سوداييان سيمرغ اگر نه به اندازه سال گذشته اما متوسط به بالاست. يكي، دو روز اول كجدار و مريز گذشت به اين اميد كه فيلمهاي مهمتر معمولا از ميانه جشنواره به بعد وارد گردونه رقابت ميشوند اما آنچه در ادامه اتفاق افتاد، آبي سرد بود كه بر سر و آواري بود كه بر پيكر سينمادوستان و مخاطبان جدي فرود آمد.
انبوه فيلمهاي تلخ با صحنههاي مصيبت و نكبت و فلاكت حتي اگر با بهترين كيفيت هم ساخته شده باشند، بعيد است مخاطبان را به سالنهاي تاريك سينما بكشانند. از 33 فيلم بخش مسابقه و 11فيلم بخش چشمانداز، شايد به اندازه انگشتان يك دست بتوانند به موفقيت در گيشه سال آينده اميدوار باشند و از همين تعداد هم اكران يك فيلم چهارشنبه هفته آينده آغاز ميشود تا مشخص شود دست سينماداران و پخشكنندگان براي انتخاب اكران نوروز چقدر بسته است.
پس از بحثهايي كه درباره تركيب و خروجي هيات انتخاب پيش آمد و حالا مشخص شده چندان هم اشتباه نبوده، در اين 2 روز خيليها حيران خروجي كار هيات داوران با آن تركيب شگفتانگيز هستند. نامزد كردن فيلم بدون موسيقي، شايسته نامزدي دانستن تهيهكنندهاي كه كارت تهيهكنندگي خود را در اختيار يك نفر ديگر قرار داده و ناديده گرفتن برخي از بهترين عملكردها به ويژه در بخشهاي فني حاصل فعاليت 7 چهره نهچندان گمنام سينمايي است كه كار محمد حيدري و همكاران او را در برگزار كردن يك رويداد شگفتانگيز كامل كردند.
جشنوارهاي كه با فاجعه سينوگرام (سايت پيشفروش بليتها) آغاز شده و با تنفس مصنوعي رئيس سازمان سينمايي به رقمزنندگان اين فاجعه ادامه يافته بود، بايد هم پاياني چنين داشته باشد. بيصبرانه منتظريم ببينيم فيلمي كه در 13 رشته نامزد شده اما در ميان رقيبان سيمرغ مردمي نيست و منتقدان هم چندان جدياش نگرفتهاند، چند سيمرغ با خود به خانه ميبرد!