سوق‌دادن زنان به میدان فعالیت‌های مردانه موجب سرگردانی زن، فراموش کردن وظایف اصلی، دوری از روحیات ذاتی و توجه به نقش‌های کاذب و خودساخته شده است، در حالی که جامعه‌شناسان می‌گویند خانواده هسته مرکزی و عامل پویایی و استحکام جامعه و زنان، رکن اصلی این کانون هستند.
حال سؤال مهم اين است: امروزه كه فضاي حاكم بر جامعه به‌گونه‌اي شده كه برخي زن‌ها از مادر بودن و مادري‌كردن فراري‌اند و همچنين كار داخل خانه را براي خود ننگ دانسته و فعاليت بيرون از خانه را ترجيح مي‌دهند و شيفته شاغل بودن هستند، راهكار چيست؟ راهكار برون رفت، اقتدا به بانوي خوبي‌هاست؛ بانويي كه به تمام معنا خانه‌داري را پيشه خود قرار داده بود.خانه‌داري به‌معناي تام و كامل؛ يعني همسرداري، تربيت فرزند و رسيدگي به امور داخلي منزل.
همسرداري: زندگي 9ساله حضرت زهرا(س) و حضرت علي(ع) پر از نمونه‌هاي زيبا و درس‌آموز براي مردان و زنان ماست. چنان كه امام‌علي(ع) مي فرمايند: او هيچ‌گاه مرا به خشم نياورد و در هيچ كاري نافرماني مرا نكرد و به‌راستي هروقت به او نگاه مي‌كردم غم و اندوه‌هايم برطرف مي‌شد.
تربيت فرزند: حضرت فاطمه(س) در تربيت فرزند، نمونه است؛ چراكه ايشان فرزنداني چون امام‌حسن(ع)، امام حسين(ع)، حضرت زينب(س) و ام‌كلثوم را به‌خوبي تربيت كردند كه هر يك از آنها نمونه‌‌اي برجسته از انسان‌هايي آگاه، شجاع، مؤمن، مجاهد و داراي عالي‌ترين ارزش‌هاي والاي انساني بودند. از جمله روش‌هاي تربيتي حضرت فاطمه(س) نوع‌دوستي ايشان بوده است كه در برابر چشمان تيزبين فرزندانشان، به مردم كمك مي‌كردند و خود گرسنه مي‌ماندند ولي ديگران را سير مي‌كردند. حضرت امام‌حسن(ع) مي‌فرمايند: شبي مادرم را ديدم كه تا صبح به عبادت پرداخته و مرتب مؤمنين و ديگران را دعا مي‌كرد، ولي در حق خود ساكت بود.از علت آن پرسيدم، فرمودند «اول همسايه، سپس خودمان».
رسيدگي به امور داخلي منزل: فاطمه(س) تمامي كارهاي منزل را انجام مي‌داد به‌گونه‌اي كه علي(ع) نحوه كار كردن او را در منزل اينگونه بيان مي‌كند: «يا رسول‌الله! فاطمه آنقدر آب آورده كه بند مشك برروي سينه‌اش اثر گذاشته، آنقدر آسيا گردانيده كه دست‌هايش آبله كرده، آنقدر در نظافت خانه كوشيده كه لباس‌هايش گرد‌آلود و كثيف شده و آنقدر آتش زير ديگ روشن كرده كه جامه‌اش، به سياهي گراييده است».