به‌طور اتفاقي در آنجا با يك روحاني بيمار هم‌اتاقي شده و لباس او را مي‌ربايد و در لباس روحانيت، موفق به فرار از بيمارستان مي‌شود. او مجبور مي‌شود تا مدت‌ها در يك روستاي مرزي به‌عنوان روحاني نقش‌آفريني كند و كم‌كم خود او تحت‌تأثير لباس و موقعيت جديد قرار گرفته، رفتارش عوض مي‌شود و به كارهاي مثبتي روي مي‌آورد تا اينكه رئيس زندان كه همه جا به‌دنبال او مي‌گردد، سراغش مي‌آيد. درنهايت آقاي رئيس هم كه به سختگيري معروف است با مشاهده اصلاح مجرم فراري، ديگر لازم نمي‌بيند او را دستگير كند.
ما در زندگي خود رفتارهاي نامناسبي داريم و در پي راهكاري براي اصلاح آنها مي‌گرديم؛ مثلا مي‌دانيم در رفتار با ديگران به‌خصوص در زندگي مشترك بداخلاق هستيم و اين بداخلاقي زمينه دلسردي ديگران و خانواده را فراهم مي‌سازد اما نمي‌دانيم چگونه مي‌توان خوش‌اخلاق شد يا مثلا مي‌دانيم كه در دينداري و مواجهه با مشكلات زندگي صبور نيستيم و براي سعادت و احساس خوشبختي نياز به داروي صبر داريم اما نمي‌دانيم چگونه مي‌توان بردبار شد. حضرت اميرعليه‌السلام در كلامي راهكار مناسبي براي تغيير و كسب اخلاق‌هاي خوب معرفي مي‌كنند كه در خور فكر و عمل به آن است: «إِنْ لَمْ تَكنْ حَلِيماً فَتَحَلَّمْ»؛ يعني اگر صبور نيستي خودت را به صبوري بزن و نقش آدم‌هاي صبور را بازي كن. و در ادامه مي‌فرمايند: «زيرا كمتر شده است كسي خود را شبيه قومي كرده و نقش آنها را بازي كند و سرانجام از آنان نشود». شايد يكي از حكمت‌هايي كه دستورات ديني بر همنشيني با علما و انسان‌هاي نيكوكار تأكيد دارد، همين باشد كه اين مراودات زمينه الگوبرداري و ايفاي نقش آنان در زندگي را براي ما فراهم مي‌سازد.
3 روز اعتكاف و مقيم خانه خدا شدن بهترين فرصت براي تمرين عمل به اين دستور اسلامي است. به‌عنوان نمونه مي‌توان گفت اگر خوش‌اخلاق نيستيم، در اين ايام نقش كساني را بازي كنيم كه هيچ كمبود و آزاري موجب رنجش و تغيير در خلق آنها نمي‌شود. اگر در گفتار به راحتي آلوده به گناه مي‌شويم يا در خواندن نماز سهل‌انگاريم، نقش انسان‌هاي باتقوا و مقيد به نماز را ايفا كنيم. ماه‌هاي ارزشمند رجب، شعبان و رمضان بهترين فرصت هستند تا با تمرين عمل به چنين راهكارهاي مؤثري عيوب خود را اصلاح كرده و در جهت بهتر شدن حالمان قدم برداريم.