براساس گزارش ساينس الرت، فضاپيماي كاسيني-هيوگنس، يا به اختصار كاسيني، فضاپيماي طلايي و اتمي ناسا در اكتبر سال 1997 به مدار زمين پرتاب شد و در حدود جولاي سال 2004 در مدار سياره زحل قرار گرفت و از آن زمان تا به امروز مشغول ثبت اطلاعات و مستندسازي از اين سياره غولپيكر گازي و قمرهايش بودهاست.
اما همه خوبيهاي جهان نيز روزي به پايان ميرسند، و روز پايان اين كاوشگر 3.26 ميليارد دلاري براي ناسا روز جمعه، 15 سپتامبر 2017 خواهد بود. در نشست خبري كه در چهارم آوريل توسط ناسا برگزار شد، محققان مراحل نابودي اين فضاپيماي محبوب را در عملياتي به نام پايان بزرگ توضيح دادند.
در اين مانور از باقيمانده سوخت كاسيني براي قرار دادن فضاپيما در مسير برخورد با سياره زحل استفاده خواهد شد. كاسيني در اكتبر سال 2015 به ميان اين فوارههاي بخار و يخ پرواز كرد و مواد موجود در آن را چشيده و تركيبات اين اقيانوس زيرزميني را كشف كرد، اقيانوسي كه اكنون دانشمندان احتمال وجود حيات بيگانه در آن را رد نميكنند. از آنجايي كه دانشمندان قصد ندارند با بستر اين اقيانوس تماسي حاصل شود تلاش دارند كاسيني را در نهايت ايمني از اقيانوس دور نگه دارند،از اين رو تنها راه تخريب كنترل شده فضاپيما است.
مخزن سوخت كاسيني پس از 13 سال پرواز و پيمودن بيش از 1.45 ميليارد كيلومتر اكنون تقريبا از سوخت خالي است و دانشمندان قصد دارند تا آخرين قطره سوخت اين فضاپيما براي بهرهبرداريهاي علمي استفاده كنند. اما اين بهرهبرداري به مرگ آتشين كاسيني منجر خواهد شد كه روند آن از 22 آوريل 2017 آغاز خواهد شد.
در اين تاريخ كاسيني آخرين پرواز نزديكگذر از كنار تيتان را آغاز خواهد كرد، ميدان جاذبه اين قمر يخي كاسيني را برفراز زحل پرتاب خواهد كرد تا در 26 آوريل در فضاي خالي ميان سياره و درونيترين حلقه آن قرار گيرد. اين آخرين ديدار خداحافظي كاسيني با سياره خواهد بود و كاسيني پس از سقوط به سمت سياره، ديگر بازگشتي نخواهد داشت.
طي اين آخرين مدارگردي، كاسيني نزديكترين تصوير واضح را از ساختار هشتضلعي قطب شمال زحل ثبت خواهد كرد و در عين حال از شفقهاي قطبي زحل نيز تصويربرداري خواهد كرد، ابعاد حلقههاي زحل را اندازهگيري كرده و طعم مواد سازنده اين حلقهها را خواهد چشيد و حتي تلاش خواهد كرد از زير ابرهاي ضخيم اتمسفر سياره هسته سنگي زحل را مشاهده كند.
اين اطلاعات حساس گرانشي و مغناطيسي كه كاسيني تا پيش از اين قادر به ثبت آنها نبود، ميتواند به پرسشهاي فراواني درباره ساختار دروني سياره زحل پاسخ دهد. چندين ساعت پيش از آخرين شيرجه كه در 15 سپتامبر 2017 آغاز خواهد شد، كاسيني آخرين بسته اطلاعات خود را به زمين ارسال خواهد كرد تا براي پايان بزرگش آماده شود.
تجهيزات كاسيني ابزاري بسيار حساس هستند كه براي پرواز با سرعت 112 هزار كيلومتر در ساعت از ميان حلقههاي يخي زحل طراحي نشدهاند، با اين همه دانشمندان اميدوارند بتوانند تا زمان دريافت آخرين ذره اطلاعات از اين تجهيزات نگهداري كنند. قرار بر اين است كه از آنتني مخروطي مانند به عنوان سپري براي محافظت از دوربينها، مگنتومترها و ديگر تجهيزات در حين شيرجه استفاده شود.
زماني كه شيرجه آخر آغاز شود، كاسيني از آخرين قطرات سوختش براي مقابله با كشش اتمسفري زحل و حفظ جهت آنتنش به سوي زمين استفاده خواهد كرد و در همين زمان به بررسي تركيبات اتمسفر زحل خواهد پرواخت و اطلاعات آن را به صورت مستقيم به زمين ارسال خواهد كرد، اما در همين حين به تدريج ذوب شده،تبخير ميشود و به ذرهاي از ذرات سيارهاي تبديل خواهد شد كه 20 سال پيش زمين را براي مطالعه روي آن ترك كرد.