براساس گزارش BBC، اين اطلاعات جديد از رصد‌هاي اخير كاسيني از سطح 500 كيلومتري انسلادوس به دست آمده‌است. كاسيني از نزديكي اين قمر پرواز كرده و از آب‌هاي زيرزميني كه از سطح قمر به بيرون فوران مي‌كنند نمونه‌برداري كرده‌است.
تحليل‌گر شيميايي كاسيني پس از تجزيه اين نمونه آب با اطمينان نشان داد بستر دريا‌هاي انسلادوس از حفره‌هاي آب گرم برخوردار است، مناطقي كه روي زمين به داشتن حيات شناخته مي‌شوند.
البته وجود چنين سيستم گرمايي تضميني بر حضور ارگانيزم‌ها روي اين قمر كوچك نيست، و ممكن است محيط زيست آن هنوز عاري از حيات باشد، اما نتايج جديد شرايطي را تشريح مي‌كنند كه زمينه بازگشت به اين قمر با تجهيزاتي پيچيده‌تر را فراهم مي‌آورد، فناوري‌هايي كه مي‌توانند از آب‌هاي فوراني سطح انسلادوس نمونه‌برداري دوباره كرده و شواهدي شفاف‌تر را از حيات به دست آورند.
به گفته محققان عمليات كاسيني، حيات‌پذير بودن اقيانوس‌هاي داخلي انسلادوس تقريبا قطعي شده‌است و تنها به بررسي‌هاي دوباره نياز است. اقيانوس‌هاي زير‌سطحي انسلادوس چندين كيلومتر عمق دارند و آب را با كمك حرارتي در حالت مايع نگه مي‌دارند كه فشار گرانشي سياره زحل در اين قمر ايجاد مي‌كند.
زحل تاكنون به اين موضوع پي برده‌است كه آب اين اقيانوس‌ها با بستري سنگي متشكل از نمك و سيليس در تماس است. اما دانشمندان در تلاشند تا دريابند آيا فرايند تعاملي ويژه‌اي كه در زمين مشاهده مي‌شود در اين اقيانوس‌هاي دورافتاده نيز رخ مي‌دهند يا خير،فرايندي كه به سرپانتيني شدگي شهرت دارد.
در پشته‌هاي ميان اقيانوسي در سياره زمين، آب دريا با سنگ‌هاي غني از آهن و منيزيم واكنش نشان مي‌دهند. با تركيب مواد آلي موجود در اين سنگ‌ها با دي‌اكسيد كربن، هيدروژن آزاد مي‌شود،محصولي جانبي كه برخي ميكروب‌ها از آن به عنوان منبع انرژي براي متابوليسم استفاده مي‌كنند.
همين سيگنال قطعي مولكول‌هاي هيدروژني است كه كاسيني اكنون آن را در انسلادوس تاييد كرده است. دانشمندان در شرايط وجود اين نشانه احتمال وجود ميكروبي به نام متانوژنز را در انسلادوس بالا مي‌دانند،ريزارگانيزمي كه با واكنش دادن هيدروژن با دي‌اكسيد كربن،متان توليد مي‌كنند.
نظر شما