به گزارش ایرنا از ساینس، این ماده مبتنی بر هیدروژل، اولین ماده‌ای است که کشسانی و استحکام آن شبیه به غضروف انسان است و در عین حال قابلیت چاپ سه‌بعدی را دارد و به مدت طولانی بدون تغییر، در بدن باقی می‌ماند.
محققان با استفاده از این ماده توانستند مینیسک‌های زانو را شبیه‌سازی کنند. مینیسک‌ها ساختارهای ضربه‌گیر درون زانو هستند که بین استخوان‌ها قرار می‌گیرند و حرکت زانو را نرم می‌کنند. با افزایش سن، مینیسک‌ها قابلیت بازسازی و ترمیم خود را از دست می‌دهند و به سادگی دچار آسیب‌های ناشی از ورزش و پارگی می‌شوند.
مینیسک‌های مصنوعی که پیش از این تولید شده‌اند، مقاومت کافی را ندارند و با محیط بدن سازگار نیستند. اما محققان دانشگاه دوک با استفاده از یک چاپگر سه بعدی 300 دلاری و نوعی هیدروژل ترکیبی با ساختار شبکه‌ای، توانستند یک نمونه زیست‌سازگار با ساختار مولکولی مشابه غضروف انسان تولید کنند.
برای تولید هیدروژل مورد استفاده در ساخت مینیسک، محققان از دو نوع هیدروژل استفاده کردند که یکی از آن‌ها دارای ساختار محکم و سخت و دیگری دارای ساختار کشسان و نرم است. محققان با ترکیب آن‌ها نوعی هیدروژل تولید کردند که دارای ساختار شبکه‌ای به هم تنیده بوده، بسیار مستحکم است و در عیم حال قابلیت انعطاف‌پذیری بالایی دارد.
پیش از این از فناوری چاپ سه‌بعدی در جراحی استخوان‌های مفصل لگن، جمجمه و مهره‌های ستون فقرات استفاده شده است. اما این اولین بار است که با استفلاده از این فناوری ساختارهای نرمی مانند مینیسک تولید می‌شود.