- از كجا شروع شد؟
علي اكبر عزيزي 35 سال دارد و مدتي است به كمك رفيق شفيقش حسن بختياري كارشان در كارگاه توليد نايلكس و پلاستيك را آغاز كرده‌اند و از كارشان راضي هستند.
جرقه‌ي اين‌كار اواسط سال 94 در ذهن اين دو نفر زده شد و اسفند همين سال بود كه عزيزي و همكارش كار خود را رسميت داده و طرح‌شان را اجرا كردند. آنها با اين كار از طريق يكي از بستگان آقاي عزيزي آشنا شدند، كاري تميز با سرمايه‌ي كم.
علي اكبر عزيزي مي‌گويد:«پسر عمويم در كار توليد ليوان كاغذي بود و از كارش راضي بود. به همين خاطر به پيشنهاد او، كارگاه نايلكس و نايلون‌هاي بهداشتي را آغاز كرديم.»
آنها در اولين مرحله به سراغ تامين وسايل مورد نيازشان رفتند و چند وسيله براي كارگاه خود گرفتند. هر دو شريك به خوبي مي‌دانستند كه شروع كار با سختي همراه خواهد بود اما سماجت و پشتكار آنها در ادامه اين كار در نهايت باعث موفقيت‌شان شد.
- چي لازم داريم؟
به گفته‌ي عزيزي ، آنها اين كار را فقط به پيشنهاد دوستان و آشنايان‌شان آغاز نكردند. به نظر او، قبل از هركاري تحقيق مهم‌ترين مرحله است و به شما براي رسيدن به هدف‌تان كمك بزرگي مي‌كند.
« اين‌كه بدانيد از كجا شروع كنيد، چه وسيله اي تهيه كرده و مشتري تان را چگونه به دست بياوريد از اولويت‌هاي كارآفريني است.»
پس از اين‌كه آنها تحقيقات و مطالعات لازم در اين باره را انجام دادند آستين‌هاي خود را براي پيدا كردن فضايي براي اين كار بالا زدند، به نظر اين دو شريك، راه‌اندازي كارگاه نايلكس در شهر آنها حداقل به 50 ميليون تومان سرمايه نياز دارد.
«ما فضاي لازم براي اين كار را داشتيم. البته تصور نكنيد كارگاه ما خيلي بزرگ است. فضاي كارگاه ما شش در 12 متر و متعلق به خودمان است.
همين امتياز ، باعث شده اجاره هم ندهيم اما براي افرادي كه مي‌خواهند اين كار را آغاز كنند اجاره‌ي اين فضا هزينه‌ي خيلي زيادي نخواهد داشت. اگر شما اين كارگاه را در حاشيه‌ي شهرتان اجاره كنيد بدون شك مجبور به تحمل هزينه‌هاي هنگفت و اجاره‌هاي سنگين نخواهيد بود.»
اما به هر حال، راه‌اندازي اين كارگاه نياز به مجوزهاي لازم دارد و جايي كه انتخاب مي‌كنيد بايد با توجه به استانداردهاي سازمان بهداشت باشد و مجوز خود را براي توليد كارگاه از اين سازمان دريافت كنيد.
اما در قدم بعدي، علي‌اكبر عزيزي و شريكش به دنبال خريد وسايل مورد نياز خود رفتند تا خط توليد كارگاه را راه بيندازند. آنها ترجيح دادند به جاي خريد وسايل و امكانات خارجي، از محصولات داخلي استفاده كرده و وسايل وطني بخرند.
اينطوري در هزينه‌هايشان هم صرفه‌جويي مي‌شد. «توليد، برش، دوخت و دسته‌زني از مراحل كار ما بود. پس براي اين كار چند دستگاه ايراني كه هزينه‌اش به 36 ميليون تومان مي‌رسيد خريداري كرديم.»
براي ساخت و توليد نايلكس آنها به مواد شيميايي مخصوص اين كار نياز داشتند.
«مواد توليد كننده‌ي نايلكس موادي شيميايي هستند كه ما اين مواد را از پتروشيمي‌ها تهيه كرده و در مرحله‌ي بعد، آن را داخل مخزن دستگاه توليد نايلكس مي‌ريزيم. اين مايع وقتي با آب موجود داخل مخزن مخلوط مي‌شود طي فعل و انفعالات شيميايي به نايلكس تبديل مي‌شود.»
به گفته‌ي آقاي عزيزي، اين دستگاه داراي چند دكمه است و شما مي‌توانيد با فشار دكمه‌ها طرح و ضخامت موردنظرتان را بر اساس استانداردهايي كه وجود دارد تعيين كنيد.
اما اين پايان كار نيست و محصول توليد شده، در مرحله‌ي بعد وارد قسمت دوخت و برش مي‌شود. «كيسه‌ها به صورت رولي در اين قسمت باز مي‌شود و برش مي‌خورد. پس از آن، يك طرف كيسه‌ها دوخته شده و طرف ديگر آن باز مي‌ماند كه همه‌ي اين مراحل با دستگاه انجام مي‌شود.»
از اين‌جا به بعد نوبتي هم كه باشد نوبت دسته‌بندي نايلكس‌هاست. با دستگاه دسته‌زني، نايلكس‌ها در سايزهاي مختلف يك، دو، سه، پنج، هشت و 10 كيلوگرمي بسته بندي مي‌شوند.
حالا نوبت آن است كه نايلكس‌هاي آماده و شسته و رفته تحويل مشتري شود اما مشتري را چطور پيدا كنيم؟
- راز و رمز جذب مشتري
اگر دوست يا آشنايي در اين كار داريد بهتر است براي پيدا كردن مشتري روي كمك‌شان حساب كنيد. مثل آقاي عزيزي و همكارش كه از طريق آشناي خود چند مشتري براي فروش اجناس توليد شده‌شان پيدا كردند. اما خودشان نيز بيكار ننشسته و براي پيدا كردن مشتري دست روي دست نگذاشتند.
عزيزي مي‌گويد:«ما در بازار شروع به تبليغ كرديم و در زمان آغاز كارمان براي اين‌كه مشتري بيشتري پيدا كنيم كمي محصولات‌مان را ارزان‌تر از ديگران به دست مشتري داديم.
البته حواس‌مان بود كه كار را خراب نكنيم و قيمت‌هايمان خيلي پايين‌تر از قيمت بازار نباشد اما تخفيف هم به مشترياني كه خريد بيشتري مي‌كردند مي‌داديم كه همين مسئله باعث مي‌شد آنها در خريد بعدي باز هم سراغ ما بيايند. اين شد كه پس از مدتي به تعداد مشتري هايمان اضافه شد و ما روزانه توليدات خود را به دست آنها مي‌رسانيم.»
حالا مشتري‌هاي آقاي عزيزي و بختياري به خوبي مي‌دانند كه آنها در توليدات خود از بهترين و باكيفيت‌ترين مواد استفاده مي‌كنند.
به گفته‌ي عزيزي ، مواد خام نايلكس كه در بازار ارائه مي‌شود دو نوع است. مواد ضايعاتي و مواد نو.
«ما از مواد نو استفاده مي كنيم. اين مواد را به طور مستقيم از كارخانه‌ي پتروشيمي تهيه كرده و به كارگاهمان منتقل مي‌كنيم .
در بعضي از كارگاه‌ها از مواد بازيافتي براي تهيه‌ي نايلكس استفاده مي كنند و اين مواد ضررداشته و از نظر بهداشتي نيز خوب نيستند اما مواد نو ضرر كمتري دارند و بهداشتي تر هستند و شايد به همين خاطر است كه، مشتري‌هاي پروپا قرصي داريم چراكه آنها از كيفيت بالاي نايلكس‌هايي كه در اين كارگاه توليد مي شود مطمئن هستند و با خيال راحت از ما خريد مي كنند.»
اگر بازار اين دو شريك خوب باشد آنها در فروش هر كيلو نايلكس بالاي پنج هزار تومان سود مي‌كنند و درآمد تقريبي آنها بستگي به ميزان فروش و ميزان نايلكس‌هاي توليد شده در كارگاهشان دارد.
به گفته‌ي آقاي كارآفرين ،آنها در كنار سود حاصل از اين كار بايد به كارمندان خود نيزحقوق داده و ماهيانه حداقل 500 هزار تومان پول برق بپردازند.
« علاوه بر اين ما ماهي 150 هزار تومان هم براي تعميرات دستگاه‌ها كنار مي‌گذاريم اما خدا را شكر از كارمان راضي هستيم و اين‌كار به همه دردسرهاي كوچكي كه دارد مي‌ارزد.»
آنها در اين مدت كوتاهي كه كارشان را آغاز كرده‌اند به درآمد نسبتا خوبي رسيده‌اند اما يكي از دلايل موفقيت‌شان را استفاده از دستگاه‌هاي ايراني در خط توليد خود مي‌دانند.
«اگر قرار بود ما دستگاه‌هاي خارجي به كارآگاه‌مان بياوريم بايد حداقل 210 ميليون تومان هزينه مي‌كرديم اما ما دستگاه‌هاي ايراني را ترجيح داديم.
حالا مقايسه كنيد كه 36 ميليون تومان كجا و 210 ميليون تومان كجا! صرفه‌جويي در هزينه‌ها باعث شد ما چند قدم جلوتر باشيم و در حال حاضر نيز از كارمان راضي هستيم.»
منبع:همشهري سرنخ