براساس گزارش لايو‌ساينس، گويا مهمترين نقاش اسپانيايي اواخر قرن هجدهم و اوايل قرن نوزدهم به شمار مي‌رود، اما در اواسط دوران حرفه‌اي در سال 1793 وي به بيماري شديدي مبتلا شد كه وي را براي ماه‌ها بستري ساخت. وي به سردرد‌هاي شديد، كرختي، توهم، اختلالات بينايي و زنگ گوش مبتلا شد. بيشتر اين نشانه‌ها به تدريج از بين رفتند اما اين بيماري در نهايت به ناشنوايي وي منجر شد و تا سن 82 سالگي اين مشكل با او همراه بود.
در دوراني كه وي بيمار بود پزشكان نتوانستند نوع بيماري را تشخيص دهند،و از آن زمان به بعد، برخي از متخصصان احتمال داده‌اند كه وي به مننژيت باكتريايي يا سيفليس مبتلا بوده‌است و يا تحت تاثير كار با رنگ‌ها، دچار مسموميت سربي شديد شده‌است.
اما بررسي‌هاي جديد محققان دانشكده پزشكي دانشگاه مريلند نشان مي‌دهد گويا به نوعي بيماري خود‌ايمني به نام سندروم سوساك مبتلا بوده‌است. در اين بيماري نادر، سيستم ايمني بدن فرد به عروق خوني كوچك در مغز، شبكيه و گوش داخلي حمله مي‌كند. نشانه‌هاي اين بيماري مي‌تواند شامل سردرد‌هاي شديد، اختلا در تفكر، مشكلات رواني و از دست رفتن بينايي، تعادل يا شنوايي باشد.
يافتن نوع بيماري گويا فرايندي دشوار بود زيرا هيچ سوابق مكتوبي درباره وضعيت بيماري وي در دست نبود، با اين‌همه مجموعه نشانه‌هايي كه در وي بروز يافته بود به محققان در تشخيص بيماري كمك كرد. به گفته دانشمندان سندروم سوساك تمامي اين نشانه‌ها را در بر مي‌گيرد، و مي‌تواند به ناشنوايي هميشگي بيمار منجر شود.
اگرچه سيفليس، مننژيت باكتريايي و مسموميت ناشي از سرب نيز مي‌توانند نشانه‌هاي بروز كرده در گويا را پوشش دهند، اما افرادي كه در قرن 18 به چنين بيماري‌هايي مبتلا مي‌شدند،مانند گويا نمي‌توانستند بهبود بيابند و به اختلالات دائمي و پيچيده‌اي مبتلا مي‌شدند. درصورتي كه گويا در اين عصر زندگي مي‌كرد پزشكان مي‌توانستند با پيوند حلزوني گوش، ناشنوايي او را درمان كنند.