ابداعی که میتواند در آینده به تولید نسلی جدید از کشاتنیهای بیونیکی چشمی طبیعیتر منجر شود.
براساس گزارش ساينس الرت، اين شبكيه كه از تركيبي از قطرات هيدروژل آبي و پروتئينهاي حساس به نور ساخته شدهاست، به گونهاي طراحي شده تا بتواند كاربريهاي شبكيههاي طبيعي را داشتهباشد و در عين حال با نسوج طبيعي داخلي چشم در توازن باشد.
به گفته محققان چشم انسان عضوي به شدت حساس است از اين رو استفاده از شبكيههاي مصنوعي از جنسهاي ناسازگار ميتواند به ديگر بافتهاي چشمي آسيب وارد كند. اما شبكيه مصنوعي زيستي كه بافتي نرم داشته و پايه آن آب است سازگاري بيشتري با چشمها دارند.
شبكيه غشايي است كه در پس چشم قرار دارد، جايي كه ميليونها سلول حساس به نور فوتونهاي نوري كه از مسير مردمك وارد چشم ميشوند را جذب ميكنند. زماني كه فوتونها با شبكيه برخورد ميكنند، گيرندههاي نور آنها را به سيگنالهاي الكتريكي تبديل كرده و آنها را از مسير نورونها به مغر ميفرستند تا مغز آنها را ترجمه كرده و به تصوير تبديل كند.
در صورتي كه شبكيه به هر دليلي دچار نقص شود، توانايي خود را در تبديل نور به سيگنالهاي الكتريكي از دست ميدهد و در پي آن نيز مغز توانايي درك سيگنالها را از دست ميدهد. در چنين شرايطي است كه شبكيه مصنوعي به كار خواهد آمد.
محققان دانشگاه آكسفورد شبكيه مصنوعي جديد را با ايجاد مجموعهاي چهار در چهار از قطرات آبي حاوي پروتئيني حساس به نور به نام باكتريورهودوپسين كه در بدن ميكروارگانيزمهايي به نام آركهآ يافت ميشود به وجود آوردند. اين سلولهاي هيدروژلي كه مانند شبكهاي 16 پيكسلي عمل ميكند، عملكرد شبكيهاي ابتدايي با وضوح تصويري پايين را شبيهسازي ميكند. آزمايشها نشان دادهاند اين شبكيه ميتواند تصاوير ساده، خاكستري و واضح را براساس الگوهاي نوري تشخيص دهد، توانايي كه تا شبكيه طبيعي چشم فاصله زيادي دارد اما آغاز بسيار خوبي به شمار ميرود.
به گفته محققان اين مواد مصنوعي ميتوانند سيگنالهاي الكتريكي ايجاد كنند و نورونهاي پشتي چشم را تحريك كنند. اين اولين شبكيه مصنوعي نيست كه تاكنون ساخته شدهاست، اما اولين شبكيه چشم مصنوعي بيونيكي است كه در غياب سلولهاي سالم حساس به نور چشم توانسته نسبت به نور واكنش نشان دهد. در عين حال اين شبكيه از پايه آبي برخوردار است از اين رو احتمال ايجاد واكنش ناسالم به ديگر بافتهاي سالم چشم از سوي اين شبكيه بسيار كم است.
اين ابداع جديد هنوز در مرحله اوليهاست و در نهايت بايد روي نمونههاي زنده و واقعي مورد آزمايش قرار گيرد. علاوه بر اين،بايد بتواند در كنار رديابي نور، رنگها را نيز درك كند.