اجراهای مختلف در سالنهای مختلف تهران، سکوت حاکم بر تئاتر را شکست و این روزها، جنب و جوش و گرمی هنرمندان و علاقهمندان و تماشاگران ثابت در تالار مولوی دیده میشود. ترافیک شدید اجرای نمایشها در تالار مولوی، موجب شد که نمایش«درس» بعد از 8ماه که از برگزاری جشنواره تجربه میگذشت، از اوایل آبان امسال روی صحنه برود که به دلیل استقبال مردم، اجرای این نمایش تمدید شد .
در کنار تعطیلی تئاتر شهر اجرای مینیمال «درس» باعث شده است که استقبال خوبی از این کار بشود. اجراهای کوتاه گرچه شاید مجال طرح همه چیز را نداشته باشد، اما همان مسئلهای که قرار است عنوان شود، راحتتر برای تماشاگر بیان میشود و از سوی دیگر در اجرای کوتاه، کنترل بازی و در عین حال توجه به علایق تماشاگر باعث میشود جاذبه کار بیشتر شود.
در نمایش «درس» شاید مجال طرح همه چیز وجود داشته باشد اما همان مسئلهای که قرار است عنوان شود راحتتر و قابل پسندتر عنوان میشود. در این اجرا سعی کردیم کمتر از سایر آثار این نویسنده غلو شود و گروه تلاش میکند که تماشاگر ارتباط بهتری با این نمایشنامه و نمایش بگیرد.
کمبود امکانات گروههای تجربی گرچه به نظر قابل حل میآید اما همواره گریبان آنها را میگیرد و لطمهای بر پیکره تئاتر میزند. در هر حال گروه تلاش خود را کرد تا پیام اصلی نمایش را منتقل کند.
نمایشنامه «درس» اثر اوژن یونسکو، حکایت چالش یک معلم و یک شاگرد است؛ شاگردی که جهت آموزش علم و دانش، خدمت استاد میرسد، اما هیچ ارتباط و درک متقابلی میان این دو صورت نمیگیرد و این مسئلهای است که در اغلب آثار یونسکو به چشم میخورد؛ عدم ارتباط میان انسانها. عمدهترین دلیل انتخاب این اثر به عنوان نمایش صحنهای برایم همین مسئله بوده است.
قرار دادن این موضوع به عنوان دستمایه اصلی کوتاه کردن نمایش در رساندن آن به مدت زمان 30دقیقه و در عین حال حفظ پیکره اصلی متن باتوجه به فضایی رئالیستی و جذابیتهای بصری از جمله تلاشهایی بود که گروه برای جذابتر کردن این نمایش ارائه دادند، اما قضاوت در میزان موفقیت بر عهده تماشاگران است.
این اجرا که از نمایشهای برگزیده جشنواره تئاتر تجربه بوده که روی صحنه آمده، تلاش کرده است با اجرایی پیشرو و خارج از کلیشه اما براساس حکایت اصولی تئاتر، گام بردارد؛ چیزی که باتوجه به موضوعی بودن اکثر جشنوارههای تئاتری و سفارشی شدن تئاتر میرود که به فراموشی سپرده شود؛ یعنی تئاتر بر پایه خلاقیت و تفکر مستقل.