در همين راستا استفاده از نظام ارجاع به‌عنوان گامي بزرگ براي تغيير نگاه درمان‌محورانه نظام سلامت در دستور كار است. به گزارش همشهري، يكي از زمينه‌هاي مطالعاتي علم پزشكي اجتماعي كه تاكنون در ايران چندان به آن پرداخته نشده، «Life Medicalization يا سبك زندگي درمان‌محورانه» است. در اين شاخه علمي تأكيد مي‌شود كه نبايد همه مباحث را با ديد درماني و پزشكي صرف نگاه كرد چرا كه بسياري از بيماري‌ها با استفاده از رفتارهاي غيردرماني نيز قابل پيشگيري است؛ همچنين پزشكي‌سازي بيش از حد در جامعه نبايد مدنظر قرار گيرد بلكه برخي از مسائل را بايد به شكل پزشكي اجتماعي نگاه كرد.
سخنگوي كميسيون بهداشت درباره جزئيات برگزاري اين جلسه گفت: متأسفانه هم‌اكنون با افزايش مراجعات غيرضروري و بيش از حد مردم به مراكز درماني روبه‌رو هستيم؛ اين در حالي است كه بسياري از اين بيماران را مي‌توان با درمان‌‌هاي جايگزين پوشش و از اين جهت هزينه‌هاي تحميل شده بر نظام سلامت را كاهش داد. محمدنعيم اميني‌‌فرد افزود: بسياري از مراجعات به متخصصان و فوق‌تخصص‌‌ها به‌دليل نبود سيستم ارجاع بدون نياز واقعي انجام مي‌شود؛ درحالي‌كه اين موضوع هزينه‌هاي سنگيني را به وزارت بهداشت و سيستم سلامت وارد مي‌كند و از سويي يكي از عوامل پرداخت از جيب مردم عدم‌رعايت سيستم ارجاع است؛ بنابراين در نشست كميسيون بر لزوم جدي گرفتن سيستم ارجاع و توجه به طب سنتي تأكيد شد.
گفتني است؛ با راه‌اندازي سيستم ارجاع پزشكي، دسترسي مردم به پزشكان متخصص از طريق نظام بيمه‌اي محدود مي‌شود و اين كارتنها با تأييد پزشك خانواده (پزشك عمومي) انجام مي‌گيرد. در اين سيستم درماني، فرد به جاي آنكه خود مستقيما به پزشك متخصص رجوع كرده و هزينه براي نظام درماني ايجاد كند، از بدو تولد خود تحت نظارت يك پزشك خانواده قرار خواهد داشت و سعي مي‌شود با آموزش‌هاي بهداشتي، غربالگري و پيشگيري‌هاي لازم از ابتلا به بيماري‌ها جلوگيري شود. اين يعني آنكه به جاي درمان‌محور بودن نظام سلامت، بر پيشگيري‌محور بودن تأكيد شود.