به گزارش هلث‌دی درواقع، این پژوهش نشان می‌دهد که در افرادی که تجربه نزدیک به مرگ داشته‌اند، اغلب آن را آرامش‌بخش و «به‌طور غیرقابل‌انتظاری مثبت» توصیف می‌کنند.
کرت گری، سرپرست این پژوهش می‌گوید یکی از رویدادهای حتمی زندگی است، اما مردم اغلب از صحبت درباره آن پرهیز می‌کنند.
گری گفت: «این فرض ناگفته وجود دارد که مرگ چیزی است که بر هر قیمتی باید از آن اجتناب کرد.»
اما گروه پژوهشی او دریافتند که این مفهوم انتزاعی مرگ است که ممکن است ترسناک‌تر از واقعیت آن باشد.
این پژوهشگران برای بررسی این موضوع وبلاگ‌های افرادی را که به‌طور لاعلاج به سرطان یا اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (بیماری لوگریگ یا ALS)- بیماری‌هایی که در آن‌ها بیمار به‌طورکلی تا مراحل انتهایی زندگی کارکرد ذهنی‌اش را حفظ می‌کند- جستجو کردند.
پژوهشگران وبلاگ‌های ۲۵ بیمار با بیش از ۲۶۰۰ پست را یافتند.
سپس از ۵۰ فرد سالم خواستند که تصور کنند که مبتلابه سرطان لاعلاج هستند و تجربه خودشان را در یک وبلاگ مستند کنند. بعد این افراد یک پست برای وبلاگ نوشتند.
درنهایت پژوهشگران از گروهی از افراد مستقل خواستند پست‌های وبلاگ‌ها - اعم از واقعی و وانمود شده- را ازلحاظ لحن عاطفی بخوانند و به آن کد بدهند.
درمجموع این بررسی نشان داد که پست‌های افراد در حال مردن بسیار مثبت‌تر از پست‌های افرادی است که فرض می‌کردند در آستانه مرگ قرار دارند. نکته جالب‌تر اینکه هر چه این افراد دچار بیماری لاعلاج به انتهای زندگی‌شان نزدیک‌تر می‌شدند، پست‌هایشان مثبت‌تر می‌شد.
گری گفت: «به نظر می‌رسد هنگامی افراد مرگ را تصور می‌کنند، آن را بسیار متفاوت از زندگی می‌شناسند، می‌بینند. اما درواقع مرگ بخشی از زندگی است. بنابراین شاید لازم نیست آن‌قدرها که فکر می‌کنید از مرگ بترسید.»
این یافته‌ها که اخیراً در ژورنال Psychological Science منتشر شده است، برای یک پژوهشگر دیگر چندان شگفت‌آور نیست.
جیمز مدوکس، متخصص ارشد در مرکز پیشبرد بهزیستی در دانشگاه جرج میسون دراین‌باره گفت: «به‌طورکلی، افراد در پیش‌بینی که اینکه احساسشان درباره وقایع آینده چه خواهد بود، بسیار اشتباه می‌کنند.»
«بسیاری از چیزهایی که ما از آن‌ها می‌ترسیم، هنگامی‌که دستخوش آن‌ها می‌شویم، به آن اندازه‌ای فکر می‌کنیم بد نیستند. دلیلی وجود ندارد مرگ تفاوتی از این لحاظ با وقایع دیگر داشته باشد.»