مي‌نشينم. ليوان شربت عجيب را در دست مي‌گيرم و آرام مي‌نوشم. مي‌دانم چنين طعم و بويي ديگر در زندگي‌ام تکرار نمي‌شود.
در اين لحظه بزرگ مي‌شوم و لبخند روز تولدم را ثبت مي‌کنم تا شايد روزي چندين سال بعد اگر دل دخترک خوش‌خنده‌ي امروز گرفت، با نگاهي به آن دلش هواي شربت نوجواني کند، سوار دوچرخه شود و شال قرمزش را سر کند و آواز سر دهد. نوجواني پر از تصميم‌هاي مهم است.
ليلا قرمزچشمه
15ساله از تهران
عكس: وانيا اميري، 15ساله از تهران