شايد در اين مدت خيلي از فيلم‌ها را ديده باشيد و شايد هم هنوز فرصت نكرده‌ايد به سينما برويد و مي‌خواهيد براي هفته‌ي آينده برنامه‌ريزي كنيد.
آپاراتچي صفحه‌ي شهرفرنگ بعد از مدت‌ها به‌مناسبت اين ميهماني بزرگ و روز ملي سينما برگشته و در اين مطلب هفت فيلم را براي تماشا به شما پيشنهاد مي‌كند.
البته تعداد فيلم‌هاي روي پرده‌ي سينماها خيلي بيش‌تر از اين حرف‌هاست، اما آپاراتچي فيلم‌هايي را پيشنهاد كرده كه شايد نسبت به فيلم‌هاي پربيننده و پرفروش اين ماه‌ها كم‌تر درباره‌ي آن‌ها شنيده باشيد و بدتان نيايد تجربه‌هاي تازه‌اي داشته باشيد.
«بيست و يك روز بعد»/ عكس: نويد سجادي‌حسيني
- بيست و يك روز بعد (1395)
«بيست و يك روز بعد»، فيلمي كه به‌تازگي فروش آن از يك ميليارد تومان عبور كرده، تنها فيلم نوجوانانه‌ي روي پرده‌ي سينماهاست.
«سيدمحمدرضا خردمندان»، كارگردان جوان و 33ساله‌ي اين فيلم، تيرماه امسال در سي‌امين جشنواره‌ي بين‌المللي فيلم‌هاي كودكان و نوجوانان اصفهان با فيلم بيست و يك روز بعد و سه فيلم كوتاه و يك انيميشن، پركارترين هنرمند جشنواره بود و برخلاف بي‌مهري‌هايي كه در جشنواره‌ي ملي فجر به فيلمش شد توانست هفت جايزه از اين جشنواره كسب كند.
بيست و يك روز بعد فيلم خوش‌ساختي است كه حال و هواي فيلم‌هاي توليدي سال‌هاي دور كانون پرورش فكري كودكان و نوجوان را براي مخاطبان زنده مي‌كند و داستان نوجواني است كه براي رسيدن به هدفش هركاري مي‌كند.
«ليلا»/ عكس: محمدرضا شريفي‌نيا
- ليلا (1375)
«داريوش مهرجويي»، فيلم‌ساز 78ساله‌ي كشورمان كه از 17سالگي به سينما علاقه‌مند شد، نيازي به معرفي ندارد. حتماً بسياري از آثار ماندگار او مانند فيلم‌هاي «گاو»، «مدرسه‌اي كه مي‌رفتيم»، «هامون»، «سارا»، «پري»، «ليلا»، «درخت گلابي»، «ميهمان مامان»، «سنتوري» و «نارنجي‌پوش» را ديده‌ايد و به‌خاطر داريد.
هم‌زمان با روز ملي سينما، فيلم «ليلا» پس از 20سال دوباره روي پرده‌ي سينماها آمده و در گروه سينماهاي هنر و تجربه نمايش داده مي‌شود. اين فيلم كه در زمان خود بسيار موفق و پرطرفدار بود، داستان زوجي را روايت مي‌كند كه نمي‌توانند بچه‌دار شوند، اما مادرشوهر ليلا اصرار دارد از پسرش نوه‌اي داشته باشد تا اين‌كه...
فيلم ليلا در پانزدهمين دوره‌ي جشنواره‌ي بين‌المللي فيلم فجر، سيمرغ بلورين بهترين بازيگر نقش دوم زن را براي بازي زنده‌ياد «جميله شيخي» و ديپلم افتخار بهترين بازيگر نقش اول زن را براي بازي «ليلا حاتمي» به دست آورد و هم‌چنين در اولين دوره‌ي جشن خانه‌ي سينما تنديس بهترين كارگرداني، بهترين فيلم‌نامه، بهترين صداگذاري و بهترين صدابرداري را از آن خود كرد.
«سارا و آيدا»/ عكس: آرزو اتحاد
- سارا و آيدا (1395)
«مازيار ميري»، فيلم‌ساز و تدوين‌گر 44ساله اما باتجربه‌اي است كه احتمالاً فيلم‌هاي بسياري را از او مثل «به‌آهستگي»، «پاداش سكوت»، «كتاب قانون»، «سعادت‌آباد» و «حوض نقاشي» و سريال‌هاي «گاوصندوق» و «گاهي به پشت سرت نگاه كن» به‌خاطر داريد.
او كه در دوره‌هاي اخير جشنواره‌ي جهاني فيلم فجر، مدير بخش دارالفنون است و با فيلم‌سازهاي جوان از سراسر دنيا سر و كار دارد، حالا با تازه‌ترين فيلمش يعني «سارا و آيدا» ميهمان پرده‌ي سينماهاست.
مازيار ميري درباره‌ي فيلم سارا و آيدا با بازي «غزل شاكري» و «پگاه آهنگراني» مي‌گويد: «سارا و آيدا فيلمى درباره‌ي رفاقت است؛ آن هم رفاقتى زنانه با قولى زنانه كه برعكس آن‌چه شنيده ايم، [رفيقي كه] تا پاي مرگ پاي رفاقت ايستاد. اين دو ثابت مى‌كنند دختران عميق و پايدار رفاقت مى‌كنند حتى اگر...»
گفتني است سال گذشته در سي و پنجمين جشنواره‌ي ملي فيلم فجر، غزل شاکري به‌عنوان بهترين بازيگر نقش اول زن و «احمد مرادپور» براي بهترين تدوين نامزد دريافت سيمرغ بلورين شده بودند.
«ويولونيست»
- ويولونيست (1395)
«محمدعلي طالبي»، كارگردان شناخته‌شده و دوست‌داشتني سينماي كودك و نوجوان است كه فيلم‌هاي خاطره‌انگيز بسياري مثل «چكمه»، «تيك‌تاك»، «كيسه‌ي برنج»، «بيد و باد»، «توآزادي» و «قول» را در كارنامه‌اش دارد.
او ركورددار دريافت پروانه‌ي زرين جشنواره‌ي فيلم‌هاي كودك و نوجوان است و ارديبهشت و تير امسال، فيلم «پايان رؤياها» از او در بخش مسابقه‌ي جشنواره‌ي جهاني فيلم فجر و جشنواره‌ي فيلم‌هاي كودك و نوجوان اصفهان به نمايش درآمد.
فيلم مستندداستاني «ويولونيست»، داستان پسرنوجواني به‌نام «کيانوش»را روايت مي‌كند. كيانوش نوازنده‌اي دوره‌گرد است و در خيابانهاي شلوغ تهران ويلون مي‌زند تا به خانواده‌اش که در شهرستان زندگي مي‌کنند، کمک کند، تا اين‌كه...
«كوه»
- كوه (1394)
«امير نادري»، فيلم‌ساز باتجربه و نام‌آشناي سينماي ايران و كارگردان فيلم به‌يادماندني «دونده»، پس از سال‌ها ميهمان سينماهاي ايران است.
از دهه‌ي شصت هجري خورشيدي به بعد فيلمي از امير نادري، كه در اين سال‌ها مقيم آمريكاست، در سينماهاي ايران نمايش داده نشده بود و حالا پس از سي سال، علاقه‌مندان آثار او مي‌توانند به تماشاي فيلم تازه‌اش در سينماهاي گروه هنر و تجربه بنشينند.
«كوه»، داستان زوج جواني را در يک منطقه‌ي کوهستاني روايت مي‌كند كه اهالي آن منطقه به دليل مشکلات زندگي و ناهمواربودن زمين براي کشت، آن‌جا را ترک کرده‌اند.
سايه‌ي کوهستان مانع عبور و تابيدن نور خورشيد به محل کشتزار اين خانواده مي‌شود، اما اين زوج جوان سختکوش دل از اين منطقه نمي‌کَنند و تلاش مي‌كنند نور خورشيد را به دهكده‌ي كوچكشان بياورند.
امير نادري اين فيلم را سال 2015 در ايتاليا ساخته و درباره‌ي آن مي‌گويد: «من در همه‌ي فيلم‌هايم سعي مي‌کنم، شخصيت‌ها را به فرهنگ‌هاي مختلف،کشورهاي مختلف و موقعيت‌هاي مختلف ببرم. اين فيلم صددرصد در ايتاليا ساخته شده، ولي مشکل زبان در آن مطرح نيست و مانند فيلم‌هاي ديگرم ديالوگ چنداني ندارد.»
«زادبوم»/ عكس: علي نيك‌رفتار
- زادبوم (1387)
«زادبوم»، دهمين ساخته‌ي «ابوالحسن داوودي»، كارگردان باتجربه‌ي سينماي ايران به‌شمار مي‌رود كه 9 سال توقيف بود و امکان نمايش عمومي پيدا نکرد، اما در دولت دوازدهم با رفع برخي مشكلات توانسته روي پرده برود.
اين فيلم که فيلم‌برداري آن در کشورهاي آلمان، امارات و ايران انجام شده، در بيست و هفتمين دوره‌ي جشنواره‌ي بين‌المللي فيلم فجر در سال 1387، سيمرغ بهترين فيلم از نگاه ملي، سيمرغ بلورين بهترين فيلم‌نامه و سيمرغ بلورين بهترين موسيقي متن را كسب كرد.
زادبوم داستان سه نسل از خانواده‌اى از هم پاشيده را روايت مي‌كند كه شكست در انتخابات رياست جمهورى، آن‌ها را از اطراف دنيا دوباره گرد هم مى‌آورد.
در اين فيلم بازيگران مشهور زيادي چون «رؤيا تيموريان»، «مسعود رايگان»، «بهرام رادان»، «پگاه آهنگراني» و... به ايفاي نقش پرداخته‌اند، اما قطعاً پس از سال‌ها، تماشاي دوباره‌ي بازي «عزت‌الله انتظامي» روي پرده‌ي سينماها حال ديگري دارد.
«درياچه‌ي ماهي»/ عكس: امين مرادي راد
- درياچه‌ي ماهي (1395 )
«درياچه‌ي ماهي» اولين فيلم بلند سينمايي «مريم دوستي» به‌شمار مي‌آيد. او پيش از اين، چند فيلم كوتاه هم ساخته، اما تا قبل از اولين فيلم بلندش بيش‌تر به‌عنوان طراح چهره‌پردازي در سينماي ايران شناخته مي‌شد.
درياچه‌ي ماهي كه اكران آن به‌مناسبت گرامي‌داشت هفته‌ي دفاع‌مقدس از 22شهريور ماه آغاز شده، پيش‌تر در بخش چشم‌انداز سي وپنجمين جشنواره‌ي ملي فيلم فجر به نمايش درآمد.
مريم دوستي كه خود فرزند شهيد است در اين فيلم روايتي از وقايع پس از جنگ را به تصوير مي‌كشد و در آن داستان چند خانواده را روايت مي کند که در نقطه‌ي مشترکي به يک‌ديگر مي‌رسند و در اين ميان عشق گم‌شده‌اي پيدا مي‌شود...