به گزارش ايرنا، رحمان وهابزاده روز سهشنبه گفت افزود: در سه سال گذشته و از زمانی که ماموریت مبارزه با کانونهای گرد و غبار دریاچه ارومیه به اداره کل منابع طبیعی آذربایجان غربی محول شده، با وجود محدودیتهای مالی، دستاوردهای چشمگیری حاصل شده است.
وی اضافه کرد: در ابتدای این طرح ملی در سه نقطه از حوضه دریاچه ارومیه، عملیات احیا و مبارزه با کانونهای گرد و غبار از جمله شهرستانهای ارومیه، میاندوآب و سلماس آغاز شد و به نتایج ارزشمندی رسید.
وی اظهار کرد: هنوز کارهای بسیاری برای حصر کامل کانونهای گرد و غبار وجود دارد و تحقق این امر به تزریق اعتبار تکمیلی نیازمند است.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری آذربایجان غربی بیان کرد: با توجه به وضعیت اقلیمی منطقه و وزش بادهای فصلی مداوم و ایجاد طوفانهای نمک در منطقه، یکی از موثرترین راهکارهای جلوگیری از گرد و غبار، اجرای طرح تثبیت شن با اجرای بادشکن غیر زنده به صورت اصول شطرنجی است.
وهابزاده گفت: در حال حاضر این طرح در منطقه جبل کندی ارومیه در مساحتی بالغ بر هفت کیلومترمربع به اجرا رسیده و برای جلوگیری از بلند شدن گرد و غبار بسیار موثر واقع شده است.
وی افزود: در سالهای گذشته بیبرنامگی در مدیریت حاشیه دریاچه ارومیه موجب شد تا بیش از 30 هزار هکتار از مناطق حاشیهای این دریاچه در کانون بحرانی قرار گیرد.
وی با اشاره به این که ریزگردها در بیابانی شدن اطراف دریاچه ارومیه نقش اساسی داشته است، اضافه کرد: از سال 1393 با همکاری سازمان جنگلها، عملیات بیولوژیک در سه کانون بحرانی شهرستان ارومیه آغاز شده است.
وی اظهار کرد: مناطق عملیاتی مقابله با ریزگردها در پنج شهرستان نقده، مهاباد، ارومیه، میاندوآب و سلماس و در 11 سایت واقع شده و برنامههای لازم عملیاتی در آنها به اجرا در آمده است.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری آذربایجان غربی بیان کرد: علاوه بر این در سه هزار و 200 هکتار از اراضی حاشیهای دریاچه ارومیه در سه شهرستان ارومیه، سلماس و میاندوآب عملیات احیا و قرق اجرا شده است.
عملیاتهای مقابله با کانونهای تولید گرد و غبار حاصل از خشکی دریاچه ارومیه شامل فعالیتهای بیومکانیکی، بیولوژیکی، ترسیب کربن، مقابله با بیابانزایی و احداث ایستگاه کمّیسازی میزان فرسایش بادی و تولید گرد و غبار بوده و از سال 1392 در آذربایجان غربی کلید خورده است.
در این راستا کانونهای بحرانی جلوگیری از تولید ریزگرد در سه شهرستان ارومیه، میاندوآب و سلماس شناسایی شده و عملیات احیا، بوتهکاری، قرق، پیتیک، فارو، ایجاد هلالیهای آبگیر و نهالکاری در این کانونها به اجرا در آمده است.
بوتهکاری در 940 هکتار از زیرحوضه دریاچه ارومیه، نهالکاری در 127 هکتار در مناطق حاشیهای این دریاچه، اجرای عملیات قرق در سه هزار و 410 هکتار از حوزه دریاچه ارومیه و توزیع 284 تن جو علوفهای در مراتع تحت قرق از جمله فعالیتهای انجام شده در این بخش است.
تراز فعلی دریاچه ارومیه با کمترین تراز ثبت شده برای آن تنها 24 سانتیمتر فاصله دارد و در صورت ادامه روند کنونی شاهد ثبت رکوردی جدید برای نگین آبی آذربایجان خواهیم بود.
دریاچه ارومیه بزرگترین آبگیر دائمی در شمال غرب فلات ایران است؛ این دریاچه از اواسط دهه 1380 شمسی شروع به خشک شدن کرد و بنابر آمار بینالمللی تا سال 2015 میلادی در حدود 80 درصد از مساحت آن خشک شد.
بر اساس نظر کارشناسان، خشک شدن دریاچه ارومیه تاثیر منفی بر محیط زیست منطقه داشته، دمای هوا را تغییر داده و به وزش بادهای نمکی منجر شده است.