در اين تعريف منظور از نداشتن سلامت روان اين نيست كه فرد لزوما داراي اختلال رواني باشد، بلكه فرد بايد احساس رضايت و آرامش دروني داشته باشد. اين سازمان هرساله براي اين روز موضوع و شعاري انتخاب مي‌كند. سازمان جهاني بهداشت، امسال«بهداشت روان در محيط كار» را شعار اين روز قرار داده است تا ديگران را نسبت به اهميت سلامت روان در شغل و حرفه خود آگاه سازد. داشتن شغل تأثير مثبتي بر سلامت روان انسان‌ها دارد و از سوي ديگر يك محيط كار ناخوشايند و پرتنش نه‌تنها باعث كاهش سلامت روان كاركنان مي‌شود، بلكه بسياري از افراد ممكن است با استفاده از مكانيزم جابه‌جايي خشونت‌هاي اعمال شده در محيط كار و استرس‌ها را به افراد پايين‌تر از خود يا خانواده‌شان منتقل كنند. خشونت در محل كار يكي از آسيب‌هايي است كه بسياري از افراد روزانه با آن مواجه مي‌شوند.
واضح است كه منظور از خشونت صرفا خشونت فيزيكي نيست و خشونت‌هاي كلامي و رواني مي‌توانند به اندازه خشونت جسمي آثاري زيانبار روي افراد داشته باشند. تهديد به اخراج، سرزنش‌هاي مداوم، تحقير و توهين، ناديده گرفتن و تبعيض از مصاديق خشونت‌هاي اعمال شده در محيط كار است. اين مشكلات در كارگراني كه در شرايط سخت فيزيكي كار مي‌كنند بيشتر هم مي‌شود. نتايج يك تحقيق در اين‌باره نشان داد كه سلامت روان كارگران شاغل در بخش‌هاي داراي شرايط فيزيكي سخت در سطح پايين‌تري نسبت به ديگر كارگران است. يكي از مهم‌ترين مسائلي كه در محيط‌هاي كاري وجود دارد، احساس تبعيض و نابرابري است كه تأثير بسيار منفي بر سلامت روان و بهره‌وري فرد دارد.
افراد در محيط كار به شيوه‌هاي مختلفي ممكن است تحت‌تأثير تبعيض‌ها قرار بگيرند، حال اگر بر اين تبعيض‌ها تبعيض جنسيتي نيز افزوده شود به‌طور مضاعفي بر اعتمادبه‌نفس و ديگر شاخص‌هاي سلامت رواني تأثير منفي مي‌گذارد. اگرچه اكنون بسياري از سازمان‌ها و شركت‌ها داراي واحد بهداشت، ايمني و محيط‌زيست هستند، ولي هنوز هم بهداشت روان به‌عنوان يكي از جنبه‌هاي بهداشت جدي گرفته نمي‌شود و بيشتر آموزش‌ها و تمركز سازمان‌ها روي مفاهيم ايمني و سلامت جسمي است. اين در حالي است كه آموزش مهارت‌هاي زندگي همچون مديريت هيجان‌ها، مديريت خشم، تصميم‌گيري و حل مسئله، خودآگاهي و همدلي و مهم‌تر از همه مهارت‌هاي ارتباطي نقش قابل توجهي در افزايش رضايت شغلي و به‌تبع آن بهره‌وري بالا دارد. نكته آخر اينكه يكي از فاكتورهاي مهم و تأثيرگذار بر سلامت روان افراد، فقر است. رابطه بين شغل، فقر و سلامت روان بسيار درهم‌تنيده است. از سويي نداشتن شغل و مشكلات مالي باعث كاهش سلامت روان افراد مي‌شود و از سويي ديگر داشتن شغلي پرتنش اگرچه ممكن است از بار مشكلات مالي بكاهد اما بهداشت روان فرد را همچنان در سطحي نامناسب باقي مي‌گذارد.