براساس گزارش اكسپرس، در تحقیق دانشگاهی كه در آن 6677 فرد بالغ براي هفت سال تحت نظر گرفته شده‌بودند، محققان دريافتند كيفيت حلقه ارتباطاتي يك فرد بسيار مهم‌تر از ابعاد كلي آن است.
به گفته انجمن آلزايمر نتايج اين تحقيقي براي كمك به بيماران براي حفظ ارتباطات معني‌دارشان از اهميت بالايي برخوردار است. هيچ‌يك از داوطلباني كه در اين تحقيقات طولاني مدت حضور داشتند به زوال عقلي مبتلا نبودند اما 220 نفر در طول اين هفت سال به اين بيماري مبتلا شدند.
محققان نشانه‌هاي بروز كرده در داوطلبان مبتلا و غير مبتلا را با يكديگر مقايسه كردند تا بتوانند ميزان تاثيرگذاري زندگي اجتماعي بر بروز زوال عقل را بيابند.
يكي از يافته‌ها نشان مي‌دهد در ارتباط دوستي، كيفيت رابطه و نه كميت آن در محافظت از افراد اهميت دارد. به گفته ايف هوگروست يكي از محققان اين پروژه،ممكن است فرد در محاصره تعداد زيادي از افراد باشد اما اين تعداد روابط نزديك است كه با كاهش خطر ابتلا به زوال عقلي در ارتباط است،كميت چندان اهميتي ندارد.
به اعتقاد وي داشتن دوستان صميمي مانند يك سپر عليه اضطراب كه خود عامل بيماري‌زا است، عمل مي‌كند. اين مطالعه همچنين نشان داد افراد مجرد دو برابر افراد متاهل در معرض ابتلا به زوال عقلي قرار دارند.
از آنجايي كه اين مطالعه تنها طي زمان بر افراد نظارت داشته‌است، نمي‌تواند علت و معلول را به اثبات برساند. بیماری زوال عقل دهه‌ها قبل از تشخیص در مغز بیمار شروع می‌شود و تغییراتی را ایجاد می‌کند که بر توانایی معاشرت اجتماعی اشخاص تاثیر می‌گذارد.
به گفته داگ براون مدير انجمن آلزايمر، تنهايي در زوال عقلي نقش مهمي ايفا مي‌كند. اگر افراد به درستي مورد حمايت قرار نگيرند زوال عقلي مي‌تواند به تجربه‌اي منزوي‌كننده تبديل شود. از اين رو پشتيباني از افراد مبتلا به زوال عقلي براي حفظ ارتباطات معني‌دار اجتماعي‌شان از اهميت بسيار ويژه‌اي برخوردار است.