راهکارهای درمان خشونت در کودکان

مهدی قاسمی در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری فارس، در ارتباط با خشونت کودکان و راهکارهای پیشگیری و کنترل آن اظهارداشت: کودک، از طریق عصبانیت، حتی‌ هنگامی‌ که بسیار کوچک است و نمی‌‌تواند حرف بزند، حالت تهاجمی‌‌اش را به نمایش می‌‌گذارد. وقتی‌ به حرف زدن افتاد، می‌‌تواند این کار را از طریق کلمات انجام دهد.

وی افزود: پاسخ به نیازهای‌ کودک در سال نخست زندگی‌ و تداوم مراقبت از او امری‌ است مهم، چون کودک از این طریق می‌‌تواند احساس امنیت کند.

این روانپزشک و رواندرمانگر ادامه داد: اما باید به‌تدریج به کودک یاد داد که گاهی‌ نیز باید ناکامی‌ را تحمل کند و حدومرزهایی‌ هست که باید رعایت کند و ممنوعیت‌هایی‌ را نیز بپذیرد. اگر چنین نکنیم، بچه تنها یک قانون را یاد می‌‌گیرد که آن هم ارضای‌ بی‌چون و چرا و بی‌‌درنگ خواسته‌هایش است.

قاسمی با اشاره به اینکه کودک ممکن است برای‌ رسیدن به این خواسته‌ها به خشونت نیز روی‌ بیاورد، افزود: شخصیت یک بچه در صورتی‌ به خوبی شکل می‌‌گیرد که بتوانیم برای‌ قدرقدرتی‌‌اش حدومرزی‌ قائل شویم و به او بفهمانیم که پادشاه کل جهان نیست.

وی عنوان کرد: به نظر می‌‌رسد گاهی کودکان به مادر، در قیاس با پدر، خشونت بیش‌تری‌ نشان می‌‌دهند. در این موارد پدر، اگر نقش جداکننده بین مادر و فرزند را خوب ایفا نکند و قوانین و حدومرزها را چه از طریق کلام و چه از طریق جسمی‌ مشخص و تبیین ننماید، مادر نخواهد توانست زمام امور را به‌دست بگیرد و بچه هم که می‌‌بیند با فردی‌ بالغ و متزلزل سروکار دارد سرگشته می‌‌شود.

این روانپزشک گفت: اگر کودکی نمی‌‌تواند امیال و خواسته‌ها و هم‌چنین حرکاتش را کنترل کند، باید او را مهار و آرام کرد. البته تا وقتی‌ کودک آرام نشده باشد نمی‌‌توان با او حرف زد باید با بچه جدی‌ بود و کوتاه نیامد؛ باید به او نشان داد که می‌‌دانیم از این وضعیت راضی‌ نیست چراکه در پس هر خشونتی‌، نارضایتی‌ و ناراحتی‌‌ای‌ نهفته است.

قاسمی تاکید کرد: برای‌ این‌که کودک بتواند از نو شروع کند و حس گناهکاری‌ مانع او نباشد باید برای آن مجازاتی‌ را تحمیل کرد. می‌‌توان از کودک خواست تا اشتباهش را جبران کند و اگر نیاز شد به کمک کلمات آن‌چه را رخ داده است توضیح داد تا چندوچون کار بد و خشن مشخص شود. اما، درهرحال، پاسخ خشونت نباید خشونت باشد.