اینترنت محدوده ای در حال رشد از تعاملات اجتماعی شده که افراد در آن به سرگرمی و فعالیت‌های اجتماعی مشغول اند؛ به همین دلیل است که جمعیت آنلاین روز به روز در حال افزایش است.
ابزارهای اینترنتی با چنان سرعت و عمقی گسترش یافته اند که بسیاری از موسسات اجتماعی ، موسسات خبری ، شرکت های تجاری ، خیریه ها و دولت سعی در حفظ هویت خود در اینترنت دارند.
این سازمان ها در اثر موقعیت های سازمانی و فشارهای به ناشی از این چنین فن آوری ها به صورتی بنیادی تغییر یافته‌اند.
امروزه بسیاری از مسائل عادی تعاملات اجتماعی روزانه می تواند به صورت آنلاین انجام شود . از بررسی اخبار و پیگیری نتیجه مسابقات ورزشی تا کسب اطلاع از دستاوردهای تحقیقات و آگاهی از مسائل اجتماعی روزانه می تواند به وسیله اینترنت انجام شود.
در حالی که برخی از صاحب نظران بدوا شروع به بررسی استفاده عادی از اینترنت کردند ، بسیاری دیگر تلاش کردند تا چارچوب‌های تحلیلی را برای مطالعه این پدیده مطرح کنند.
البته در این خصوص که فن آوری اینترنت در نهایت برای کل جامعه ، محیط های محلی یا سعادت فردی خوب است یا بد، اتفاق نظرهای متفاوتی وجود دارد.
آنهایی که عقیده دارند ، ابزارهای اینترنتی تاثیر بدی دارند ، مانند بنیگر Beniger (1987) می‌گویند: "ابزارهای اینترنتی باعث بالا بردن رشد کاذب و نه واقعی جوامع می شود."
برسوک Borsook (2000) معتقد است که این ابزارها " نوع جدیدی از فردگرایی افراطی را پرورش می‌دهد."
کارمل Carmel (1997) معتقد است: " نخبگان سنتی ، جهان بینی ها و امتیازات فرهنگی امریکایی را کپی برداری می کنند."
بنت و گرانت Bennett & Grant (2000) می‌گویند که بهره گیری از اینترنت " تجاوز به حریم های خصوصی را تسهیل می‌کند.
روچلین و شنک Rochlin & Shenk (8 – 1997) فکر می کنند که اینترنت زندگی مدرن را با داده های بی مصرف و فن آوری های دست و پا گیر به صورتی در هم و بر هم در می آورد.
بعضی دیگر مانند : نی و اربرینگ Nie & Erbring استدلال کرده اند که اینترنت شبکه های اجتماعی را متلاشی می کند و افراد را از خانواده های خود و دوستانشان جدا می سازد و آنان را اگر معتاد اینترنت نکند حداقل گوشه گیر می کند.
در طرف مقابل کسانی وجود دارند که معتقدند ، ابزارهای اینترنتی برای جامعه خوب هستند. از جمله این گروه کارین کراس Cairncross (1997) است .
او معتقد است که اینترنت امکان گردش عقاید در بین مخاطبان گسترده ایی را فراهم می سازد و در نتیجه به کارآفرینانی که دارای ایده های خوب هستند ، کمک می کند سرمایه مورد نیاز را بیابند و تخصص خود را به صورت خدمات و محصولات قابل عرضه در بازار تبدیل کنند.
اسپرول و کیسلر Sproull & Kiesler (1992) بر این باورند که فن آوری های اینترنتی ممکن است به کاهش اختلاف طبقاتی کمک کند.
مور Moore (1987) می گوید استفاده از اینترنت " قدرت نخبگان سنتی را که اطلاعات را به صورت انحصاری در آورده بودند را تضعیف می کند."
اتزیونی Etzioni (1997) معتقد است که اینترنت شکل های جالب و جدید ی از ارتباط را ایجاد می کند.
از نظر شوارتز Schwartz (1996) استفاده از اینترنت " فعال بودن شهر وندان را آسانتر و مؤثرتر می کند."
دیزارد و فیشکین Dizard & Fishkin (2-1997) نیز معتقد بودند که فضای مجازی درکل، جامعه‌ای اندیشمند را ترغیب می‌کند.
هر چند استفاده از اینترنت به سرعت و در سطحی گسترده رواج یافته، هنوز بسیار زود است که در باره نقش اجتماعی دراز مدت آن نتیجه گیری کنیم. بیشتر عقاید موجود درباره حسن و قبح و کیفیت اثرگذاری اینترنت، در بهترین حالت یک فرضیه است؛ حتی ممکن است تمامی یا اکثر آن نظریه ها در شرایطی خاص درست باشند.
آن چه مسلم است این است که اینترنت زمینه اجتماعی جداگانه و متمایزی نیست که بتوان آن را به صورت مجزا مورد مطالعه قرار داد. به عبارت دیگر ارزیابی دقیق استفاده از اینترنت همچون تمامی پدیده های اجتماعی موکول به آگاهی از شرایط اجتماعی و گذر زمان است.