کارشناسان صليب‌سرخ به‌تازگي اعلام کرده‌اند بوسني و هرزگوين در خط مقدم مبارزه با مين‌هاي زميني در اروپاست. مين‌هايي که در طول جنگي خونين (سال‌هاي 1370 تا 1374) کاشته شدند.
آن‌زمان آلدين هنوز به‌دنيا نيامده بود. او در منطقه‌اي کوهستاني زندگي مي‌کند، جايي كه مين‌روبي آن سخت است. مجمع بين‌المللي صليب سرخ برآورد کرده که در اين کشور، هنوز حدود 80هزار مين در خاک نهفته است و اين مين‌ها جان نيم‌ميليون نفر را به خطر انداخته‌اند.
بوسني و هرزگوين تنها کشور اروپايي است که بيش‌ترين تعداد مين زميني آماده‌ي انفجار را دارد. گستردگي مين‌هاي زميني حدود 100 کيلومتر مربع برآورد شده است.
ترکيه، کرواسي، افغانستان، عراق و ايران از ديگر کشورهايي هستند که در حال مبارزه با مين و پاک‌سازي آن‌ها هستند. با اين حال مقامات صليب سرخ مي‌گويند، سرعت پاک‌سازي مين‌ها بسيار کم‌تر از سرعت قرباني گرفتن آن‌ها در دنياست.
هرچند قراردادهايي بين‌المللي براي ممنوعيت استفاده از مين در جنگ منعقد شده، اما هم‌چنان در بسياري از نقاط بعضي‌ها مشغول کاشتن اين سلاح وحشتناک در خاک هستند.
20 سال پيش، سالانه 20هزار نفر به‌خاطر انفجار مين زخمي و کشته مي‌شدند. اما بعد از پيمان منع استفاده از اين سلاح مخفي که 162کشور آن را امضا كردند، شمار قربانيان به 6500 نفر در سال رسيد.
با اين حال نيروهاي غير دولتي درگير در بعضي جنگ‌هاي داخلي، تابع هيچ پيمان و قراردادي نيستند و اين سلاح بي‌رحم را هم‌چنان در دل خاک مخفي مي‌کنند تا سال‌هاي سال بماند و يک روز قرباني‌اش را بگيرد.