به گزارش ایسنا، دبیرخانه جایزه جلال آل احمد، مستقر در بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان، نامزدهای بخش مجموعه داستان کوتاه دهمین دوره این جایزه (به ترتیب حروف الفبای نام کتاب) را به شرح زیر اعلام کرد:
اسم شوهر من تهران است، اثر زهره شعبانی، نشر مرکز
بی‌باد، بی‌پارو، اثر فریبا وفی، نشر چشمه
بی‌وزنی، اثر محسن عباسی، نشر افق
خانه کوچک ما، اثر داریوش احمدی، نشر نیماژ
سنگ یحیا، اثر خسرو عباسی خودلان، نشر نیماژ
همچنین در معرفی این کتاب‌ها آمده است:
«...نه» به فقر
۹ داستان مجموعه «اسم شوهر من تهران است» نوعی رئالیسم اجتماعی را پیش روی خواننده خود می‌گذارند. رئالیسمی که در بطن خود به برخی نابسامانی‌های اجتماعی اعتراض می‌کند. اعتراض به تبعات فقر اقتصادی و فرهنگی برخی جوامع در عصر حاضر که در تصاویر عریان و البته دردناک روی پنهان جامعه به خواننده نشان داده می‌شود. توجه به ابعاد روانشناسانه و جامعه‌شناسانه شخصیت‌ها، نوآوری در نوشتن از شهدای جنگ تحمیلی، پرداختن به زندگی پرمرارت مردم فرودست و انعکاس دردمندانه آسیب‌های پیش روی جامعه از نقاط مثبت این مجموعه داستان است.
دیالوگ‌های واقع‌نما
مجموعه ۱۲ داستان «بی‌باد، بی‌پارو» بیانگر فاصله بین نسلی، هویت و التقاط فرهنگی و خودباختگی فرهنگی و از مفاهیم مورد علاقه وفی است که در داستان‌های این مجموعه خود را نشان داده‌اند. فریبا وفی با اینکه گوشه چشمی نیز به زمینه‌های سیاسی وقایع دارد، عموماً اجتماعی‌نویس است و با اینکه از نوآوری در پرداخت داستان‌هایش غافل نیست، شیوه رئالیستی را می‌پسندد. زبان داستانی این مجموعه ساده، روان و روشن است و به خصوص در دیالوگ‌نویسی واقع‌نماست و همین ویژگی در موجه‌نمایی داستان بسیار موثر افتاده است.
پس، درک مشترک از زندگی کجاست؟!
«بی‌وزنی» مجموعه‌ای است از هفت داستان. موضوعات هر هفت اثر اجتماعی هستند. نویسنده داستان‌هایش را با شیوه واقع‌گرایانه نوشته و در خلال این داستان‌ها، تصاویر متنوعی از زندگی مردمان طبقه متوسط را پیش روی خواننده خود قرار داده است. تصاویری از زندگی زنان و مردانی که به درک مشترکی از زندگی نرسیده‌اند، دختران جوانی که جاذبه نئون آنها را از خانواده بریده، خانواده‌هایی که در بند روزمرگی گرفتارند و خواهران و برادرانی که مسیر زندگی آنها را از هم دور می‌کند.
بومی‌نویسی با تمام توان
«خانه کوچک ما» مجموعه ۱۲ داستان از داریوش احمدی است. موضوع این آثار اجتماعی است و نویسنده ضمن انتخاب روش واقع‌گرایانه برای بیان اغلب داستان‌ها و فراواقع‌گرایی برای برخی داستان‌ها، مسائل انسان مدرن و البته هنوز پایبند به سنت‌های بومی را در گذار از جامعه سنتی نشان داده است. مشخصه‌های مشترک این داستان‌ها عبارتند از: تشخص جغرافیا، فرهنگ بومی، رفاقت و مهر و دوستی، باورهای عامه، دلبستگی به خاطرات، عدم قطعیت و مصائب مردم فرودست به ویژه کارگران منطقه خوزستان.
تمرکز بر وحدت عناصر داستانی
۹ داستان مجموعه داستان «سنگ یحیا» نوشته خسرو عباسی خودلان با موضوع جنگ تحمیلی نوشته شده‌اند. تسلط نویسنده در دیالوگ‌نویسی و توجه به ویژگی‌های بومی، زبان روان و کوشش نویسنده در تمرکز بر وحدت عناصر داستانی برای تأثیرگذاری از ویژگی‌های کار خسرو عباسی خودلان است.
داوری بخش داستان کوتاه این دوره از جایزه «جلال» را «مصطفی جمشیدی»، «محمد حنیف»، «محمد کشاورز» برعهده داشته‌اند.
مصطفی جمشیدی نویسنده است و در سینما هم دستی دارد. او علاوه بر نوشتن سناریو، مدیریت حوزه اقتباس بنیاد سینمایی فارابی را نیز بر عهده دارد. کتاب‌های داستانی او درحوزه داستان کوتاه و رمان بیشتر حول محور مسائل اجتماعی، دفاع مقدس و حوزه آفرینش‌های دینی است. از رمان‌های او می‌توان به «سونات عدن»، «بوفاری ۴»، «معبر به آخرالزمان»، «بیداری»، «شنیدن آوازهای مغولی»، «مغات میغ» و «بازیافته‌های شهر دلتنگ» اشاره کرد.
محمد حنیف، نویسنده، پژوهشگر و منتقد ادبیات، نویسنده رمان «کلاه جادویی و مجسمه مسی» است. دکتر حنیف داستان‌نویس قصه‌های بومی است و پژوهشگری مرکز تحقیقات صدا وسیما را بر عهده دارد.
محمد کشاورز مجموعه‌داستان «روباه شنی» را در سال ۱۳۹۴ نوشت که در دوره نهم جایزه جلال برگزیده بخش مجموعه داستان شد.
او برای نگارش داستان «شهود» از کتاب «پایکوبی» برنده جایزه ادبی گردون شد و دومین مجموعه داستان او «بلبل حلبی» جایزه ادبی اصفهان، جایزه فرهنگ پارس و جایزه منتقدان و نویسندگان مطبوعات را در بخش داستان کوتاه از آن خود کرد.
پیش‌تر اسامی داوران و نامزدهای بخش مستندنگاری، نقد ادبی و داستان بلند و رمان دهمین دوره جایزه جلال آل‌احمد اعلام شده است. برگزیدگان نهایی این جایزه همزمان با مراسم اختتامیه، روز ۱۶ دی‌ماه در تالار وحدت معرفی خواهند شد.