مدیرکل دفتر تحقیقات و آموزش ستاد مبارزه با مواد مخدر، چهارم اسفند، اعلام كرد كه روزانه ۷۵۰۰ نوزاد معتاد، در كشور، متولد مي‌شوند. خبري تلخ كه هر فردي را متاثر و ناراحت مي‌كند و به فكر فرو مي‌برد كه چرا؟ چرا بايد وضعيت مصرف مواد مخدر و اعتياد در ايران، اينچنين باشد كه......
بدون تعارف بايد گفت: وضعيت مصرف مواد مخدر در كشور، اصلا مناسب نيست و در زمينه سياست‌هاي پيشگيرانه هم ظاهرا خوب عمل نشده است. وقتي بنا به گفته مسئولان، 2 میلیون و ۸۰۸ هزار نفر مصرف کننده مستمر مواد مخدر در کشور داريم.(البته اعلام شده است كه اين تعداد، نسبت به سال‌هاي قبل كاهش داشته است) اما به اعتقاد من، نبايد حتي يك معتاد هم در كشور داشته باشيم.
وضعيت مصرف مواد مخدر در كشور، مطلوب نيست، وقتي بنا به اعلام حمیدرضا صرامی، مدیر کل دفتر تحقیقات و آموزش ستاد مبارزه با مواد مخدر، میزان شیوع مصرف مواد در دانش‌آموزان متوسطه دوم کشور ۲.۱ درصد است. میانگین شیوع مصرف مواد در میان کارگران کشور ۲۲.۳ درصد است. ۰.۶ درصد از جمعیت ۱۵-۶۴ سال زنان، معادل ۱۵۶ هزار نفر از زنان کشور به مصرف مواد گرایش دارند. از هر ۱۰ نفر مصرف‌کننده مواد مخدر یک نفر زن است و گرایش دختران و زنان نسبت به مصرف مواد مخدر در حال افزایش است. میزان تمایل به مصرف مواد در بین جمعیت ۱۵-۶۴ کشور حدود ۱۶.۸۱ درصد است. ۲۷.۵ درصد افراد جامعه نگرش مثبتی به مصرف مواد دارند. از این میان سهم زنان ۲۶.۴ درصد و سهم مردان ۲۹.۳ درصد است. وقتي تریاک با ۵۳ درصد، حشیش، گل و ماری‌جوانا با ۱۱.۹ درصد، شیشه با حدود هشت درصد و هروئین با حدود ۷ درصد چهار الگوی مصرف مواد را در کشور به خود اختصاص می‌دهند.
از سوي ديگر، هر روز هم از سوي ستاد مبارزه با مواد مخدر، يك هشدار به گوش مي‌رسد (كه البته قابل قدرداني و توجه است) فقط كافي است كه اخبار مربوط به مواد مخدر را در چند هفته اخير مورد ملاحظه قرار دهيم .روزي خبر مي‌رسد كه دانه‌هاي تراريخته شاهدانه به كشور وارد شده و روز ديگر از ورود تنباکوی آغشته به مواد مخدر مطلع مي‌شويم كه به گفته رئیس کانون درمانگران اعتیاد کشور ماده ای نوظهور و دارای ترکیبات محرک و مخدر است و آسیب‌های جدی برفرد مصرف کننده وارد مي‌كند و باز روز ديگر از ورود مخدر جديدي به نام دستمال نام برده مي‌شود كه گفته شده اثراتی به‌مراتب بیشتر از حشیش داشته و قدرت تخریب بالایی دارد و هزار و يك ترفند ديگر، براي ضربه زدن به جسم و جان نوجوان و جوان ايراني و تبعات بيشمار ديگر.
اين همه مي‌طلبد كه با نگاه و عزم جدي‌تري به وضعيت اين آسيب جدي اجتماعي، نگريسته شود.
بر اساس ماده ۵۷ سیاست‌های کلی ابلاغی از سوي مقام معظم رهبري، باید سالانه پنج درصد اعتیاد کاهش یابد.اما قبول كنيم كه هنوز نتوانسته ايم، ميزان تقاضا براي اين بلاي خانمانسوز را كنترل كنيم و كاهش دهيم. اين يعني سياست‌هاي پيشگيرانه مناسبي در اين زمينه نداريم و يا اگر سياست‌هاي پيشگيرانه وضع شده است اما به هر دليل، اين سياست‌ها، عملياتي و اجرايي نشده است.دليل اين امر، هم مي‌تواند نبود همكاري بين‌بخشي بين دستگاه‌هاي مختلف و همچنين نبود مديريت نظا‌مند باشد.
مسئولان محترم، مواد مخدر راه خود را به مدارس باز كرده است. اين يعني فاجعه و بحران. خانواده‌ها به شدت نگران فرزندان معصوم خود هستند، فرزنداني كه با هزار اميد و آرزو بزرگشان كرده اند. كافيست فقط كمي، فقط كمي، پاي درد و دل، خانواده‌ها بنشينيد.
از سويي، خانواده معتاداني هم كه بدنبال ترك اعتياد عزيزان خود هستند، گلايه‌هاي بسيار دارند. آنها خواهان حمايت جدي اجتماعي هستند. حمايت‌هاي جدي، با پشتوانه‌هاي قوي، مستمر و مدت‌دار. آنها از ضرورت درمان‌هاي ارزان و مراکز ارزان‌قیمت اعتیاد مي‌گويند.
چرا بايد هزار و يك روانگردان جديد به بازار بيايد، اما آمادگي براي مقابله با آنها براي ورود نيافتن به بازار وجود نداشته باشد؟
چرا هنوز معتادان متجاهر آنگونه كه بايد ساماندهي نشده اند؟ و هزار و يك سوال ديگر.....
اتخاذ راهکارهای پیشگیرانه در مقابله با تهدید و آسیب‌های ناشی از مواد مخدر يك ضرورت است كه بايد پيگيرانه مورد ملاحظه جدي قرار گيرد و براي تحقق اين امر، ورود عالمانه دستگاه‌های مختلف، به شدت احساس مي‌شود.