به گزارش خبرنگار مهر، محققان دانشگاه هاروارد عنوان می‌کنند قرارگیری بلندمدت در معرض آلودگی ناشی از ترافیک خودروها خطر آسم را در کودکان، بخصوص در اوایل دوره کودکی، افزایش می‌دهد.
«مری رایس»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «تحقیق قبلی اثبات کرد زندگی در نزدیکی جاده‌های اصلی و قرارگیری در معرض آلاینده‌ها در طول عمر با کاهش عملکرد ریه در کودکان ۷ تا ۱۰ ساله مرتبط است. ما معتقدیم این شرایط با بروز آسم کودکی هم مرتبط باشد.»
در این مطالعه، تیم تحقیق داده‌های مربوط به ۱۵۲۲ کودک منطقه بوستون که بین سال‌های ۱۹۹۹ و ۲۰۰۰ به دنیا آمده بودند را بررسی کردند. داده‌ها مربوط به مادرانی بود که اطلاعات کامل پزشکی، اجتماعی-اقتصادی، و جمعیت‌شناسی از جمله سوابق مربوط به آدرس محل سکونت‌شان را ارائه کرده بودند.
محققان بر این اساس میزان قرارگیری کودکان در معرض ذرات ریز ناشی از احتراق سوخت از جمله ترافیک، نیروگاه‌های برق و سایر منابع ایجاد آلودگی را بررسی کردند.
تیم تحقیق همچنین میزان قرارگیری روزانه کودکان در معرض ذرات بسیار ریز دیگری موسوم به کربن سیاه را هم بررسی کردند. اشتعال ناقص سوخت‌های فسیلی در موتورهای ماشین و نیروگاه‌های برق موجب تولید کربن سیاه می‌شود.
بررسی دقیق این داده‌ها نشان داد زندگی نزدیک خیابان و جاده اصلی با احتمال ابتلا به آسم در کودکی در تمامی سنین مرتبط بود.
به گفته رایس، «کودکانی که در فاصله کمتر از ۱۰۰ متر از جاده اصلی زندگی می‌کنند در مقایسه با کودکانی که در فاصله ۴۰۰ متر دورتر از جاده هستند، سه برابر بیشتر با احتمال ابتلا به آسم روبرو خواهند بود.»
وی در ادامه می‌افزاید: «قرارگیری در معرض کربن سیاه و ذرات ریز در طول زندگی با ابتلا به آسم در اوایل کودکی (سنین ۳ تا ۵ سال) مرتبط است، اما در اواسط دوره کودکی (سنین ۷ تا ۱۰ سال) این آلاینده‌ها با ابتلا به آسم فقط در دختران مرتبط هستند.»
حال محققان قصد دارند به بررسی این موضوع بپردازند که چرا دختران بیش از پسران در برابر آلودگی ترافیکی آسیب پذیرتر هستند.