به گزارش هلثدی نیوز دانشمندان انگلیسی که این بررسی را انجام دادهاند، میگویند هنوز معلوم نیست که اضطراب در این دوران سنی چگونه باعث افزایش خطر زوال عقل میشود و آیا درمان این اضطراب میتواند این خطر را کاهش دهد یا نه.
این پژوهشگران در یونیورسیتی کالج لندن آن افرادی را تحت بررسی قرار دادند که میزانهای اضطرابشان آنقدر شدت داشت تا که تشخیص بالینی داده شوند، نه افرادی که فقط علائم زودگذر اضطراب را داشتند.
این پژوهشگران دادههای مربوط به چهار بررسی قبلاً منتشرشده را که درمجموع شامل حدود ۳۰۰۰۰ نفر میشد را یکجا کردند و بررسی وجود رابطه میان اضطراب و زوال عقل در این افراد پرداختند.
نقطهضعف پژوهشهای از نوع فرا تحلیل یا متا آنالیز این است که نمیتوان در آنها کیفیت بررسیهای یکجا شده یا قدرت ارتباطات مشترکی که پژوهشگران به دست میآورند را لحاظ کرد.
گرچه دلیل ارتباط احتمالی میان اضطراب و زوال عقل هنوز معلوم نیست و این بررسی هم رابطه علت و معلولی را ثابت نمیکند، اما این دانشمندان میگویند توضیحی زیستشناختی برای این رابطه وجود دارد.
به گفته آنان، اضطراب با پاسخ غیرطبیعی به استرس در سطح زیستشناختی مرتبط است و شواهد فزایندهای درباره تأثیر استرس و التهاب بر سلولهای مغز در روند ایجاد زوال عقل در دست است.
این دانشمندان میگویند پاسخ غیرطبیعی به استرس ممکن است روند پیری سلولهای مغزی و تخریبها در دستگاه عصبی مرکزی را سریعتر کند و بنابراین باعث افزایش خطر دچار شدن به زوال عقل شود.
از طرف دیگر گرچه اضطراب ممکن است باعث روی آوردن افراد به رفتارهای ناسالم شود، اما بررسیهایی که در مورد تجزیهوتحلیل دانشمندان قرار گرفته بودند، تأثیر عوامل سبک زندگی مانند سیگار کشیدن و مصرف الکل را از قبل در نظر گرفته بودند، بنابراین احتمالاً این عوامل توضیحدهنده ارتباط یافتشده میان اضطراب و زوال عقل نیستند.
این پژوهشگران میگویند توجه به زمان طولانی میان ارزیابی اضطراب در افراد موردبررسی و تشخیص زوال عقل- بهطور میانگین بیشتر از ۱۰ سال- یافتههای این بازبینی دال بر این است که اضطراب متوسط تا شدید ممکن است یک عامل بالقوه خطرساز بالقوه قابل اصلاح برای زوال عقل باشد.
به گفته این پژوهشگران اگر ثابت شود که اضطراب واقعاً عامل خطرسازی برای زوال عقل است، میتوان نتیجه گرفت شناسایی زودرس اضطراب و مداخله درمانی برای کاهش دادن آن - چه از طریق دارویی و چه از طریق غیر دارویی مانند شیوه ذهنآگاهی، ممکن است خطر زوال عقل را کاهش دهد.