به گزارش خبرنگار مهر، مطالعه محققان دانشگاه بوفالو آمریکا نشان می‌دهد که روابط ژنتیکی در مورد شاخص توده بدنی در زنان یائسه دارای سبک زندگی بی‌تحرک بسیار قوی است درحالیکه در زنان دارای میزان بالاي تحرک جسمی بسیار ضعیف است.
«هیدر اوکس بالکوم»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «مطالعه ما برای اولین بار نشان می‌دهد که در زنان گروه سنی ۷۰ تا ۷۹ سال، ورزش می‌تواند تاثیرات ژنتیکی چاقی را کاهش دهد.»
وی در ادامه می‌افزاید: «پیام تحقیق ما این است که ریسک چاقی ناشی از ژنتیک فاکتوری کاملا تعیین کننده نیست. گزینه‌های ما در زندگی می‌توانند در تعیین وضعیت سلامت ما نقش مهمی داشته باشند.»
این مطالعه شامل ۸۲۰۶ زن بود. محققان از مجموعه بزرگ‌تری از ۹۵ پلی مورفیسم ژنتیکی برای تعیین نمره مربوط به ریسک ژنتیکی شاخص توده بدنی برای مطالعه رابطه بین تحرک فیزیکی و چاقی استفاده کردند. سپس محققان به بررسی این موضوع پرداختند که آیا روابط ژنتیکی از طریق ورزش و سن قابل اصلاح هستند.
بالکوم در ادامه تاکید می‌کند: «تحقیق ما نشان می‌دهد که در سنین بالاتر، ما می‌توانیم بر سرنوشت چاقی‌مان از طریق ورزش تاثیرگذار باشیم.»