به گزارش خبرنگار مهر، با این حال محققان دریافتند طول قسمت فوقانی دست و کف دست در افراد ساکن در ارتفاعات بالاتر مشابه با افراد ساکن در ارتفاعات پایین‌تر است.
محققان در این مورد این گونه توضیح می‌دهند که میزان اکسیژن در ارتفاعات بالاتر کمتر است از این رو کارآمدی تبدیل غذا به انرژی در بدن فرد کاهش یافته و ممکن است منجر به دسترسی نسبتا محدود به انرژی برای رشد شود.
«استفانی پاین»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کمبریج، در این باره می‌گوید: «یافته‌های ما بسیار جالب هستند چراکه نشان می‌دهد بدن ما در صورت دسترسی محدود به انرژی برای رشد، مثلا در ارتفاع بالا، برای رشد بخش‌های مختلف بدن اولویت‌بندی می‌کند.»
وی در ادامه می‌افزاید: «در چنین مواردی، بدن اولویت رشد را به قسمت فوقانی دست اختصاص می‌دهد چرا که طول این قسمت دست برای قدرت بیشتر دست مهم است.»
در این مطالعه، محققان بالغ بر ۲۵۰ فرد متعلق به جمعیت ساکن در منطقه هیمالایا را بررسی کردند. سپس این افراد را با داده‌های ژنتیکی گروه‌های تبتی ساکن در زمین‌های پایین دست نپال مقایسه کردند.
با وجودی که این الگو رشد متفاوت قسمت‌های مختلف دست جالب است، اما دانشمندان هنوز در مورد مکانیسم بیولوژیکی مرتبط با آن نامطمئن هستند.