براساس گزارش ساينس الرت، اين كتاب توسط راهبي ديوانه مسموم شده‌بود و در قرن چهاردهم ميلادي در خاندان سلطنتي ايتاليا فاجعه به بار آورد زيرا تمامي رهبراني كه در حين ورق زدن صفحات مسموم اين كتاب انگشت‌هاي خود را مرطوب كرده‌بودند را از پا درآورد.
اكنون محققان در كتابخانه دانشگاه جنوب دانمارك سه جلد كتاب را كشف كرده‌اند كه مشابه كتاب ارسطو، ورق‌ها و جلد آن به مقدار زيادي سم آرسنيك آلوده‌است. اين كتاب‌ها به قرن‌ها شانزدهم و هفدهم تعلق دارد.
ويژگي زهرآگين اين كتاب‌ها توسط مجموعه‌اي از تحليل‌هاي فلورسنت پرتو ايكس يا micro-XRF كشف شده‌است. اين فناوري با تجزيه و تحليل ويژگي‌هاي تشعشعات ثانويه كه در حين بمباران پرانرژي پرتو ايكس از ماده متصاعد مي‌شود موفق به شناسايي ماده مسموم شده‌است. اين فناوري در باستان شناسي و هنر و در زمينه شناسايي موادي مانند رنگ يا سفال استفاده‌اي گسترده دارد.
دليل بررسي اين سه كتاب آن بود كه كتابخانه اين دانشگاه پيش از اين متوجه شده‌بود در ساخت جلد آنها از قطعات نسخ خطي مانند نخسه‌هايي از قانون روم باستان استفاده شده‌بود. اين امري ثبت شده‌است كه صحافان قرن‌هاي 16 و 17 ميلادي از كاغذ‌هاي پوستي بازيافت شده استفاده مي‌كرده‌اند.
تلاش محققان براي خواندن متن موجود در اين كاغذ‌هاي پوستي ناموفق بود زيرا لايه‌اي ضخيم از رنگي سبز روي جلد‌ها را پوشانده بود و دستنوشته‌هاي قديمي را ناخوانا كرده‌بود. از اين رو محققان كتاب‌ها را به آزمايشگاه بردند تا رنگ موجود روي جلد را تجزيه و تحليل كنند تا با شناسايي مواد تشكيل‌دهنده آن، بتوانند خطوط نوشته شده را خواناتر سازند اما در نهايت شگفتي متوجه شدند اين رنگ سبز آرسنيك است، يعني يكي از مسموم‌ترين مواد جهان كه آلوده شدن به آن مي‌تواند نشانه‌هاي شديد مسموميت، ابتلا به سرطان و مرگ را در پي داشته‌باشد.
اين سم با رنگي سبز مخلوط شده و سطح جلد‌ها را پوشانده‌است، درواقع اين سم بخشي از مواد سازنده رنگ سبز زمرديني بوده‌است كه جلد سه كتاب با آن تزئين شده‌است. از آنجايي كه توليد صنعتي اين رنگ كه به سبز پاريسي نيز مشهور است از اوايل قرن نوزدهم آغاز شده‌است، نقاشان امپرسيونيست و پست امپرسيونيست زيادي مدل‌هاي متفاوتي از اين رنگ را در آثار خود به كار گرفته‌اند از اين رو بسياري از موزه‌هاي جهان هم‌اكنون آثاري مسموم را به نمايش گذاشته‌اند.
با اين همه استفاده از اين رنگ مسموم در جلد كتاب‌ها،با توجه به اينكه تماس مداوم اين رنگ با پوست مي‌تواند علائمي مشابه مسموميت در افراد ايجاد كند، با هدف خرابكارانه نبوده‌است، بلكه هدف محافظت از كتاب‌ها در برابر آفات و حشرات بوده‌است.