براساس گزارش نيواطلس، اين داروي جديد مي‌تواند اولين دارويي باشد كه توانسته روند پيشروي اين بيماري مهلك و مخرب را كند سازد، برخلاف داروهاي موجود كه تنها تلاشش از بين بردن نشانه‌هاي بيماري است.
مايكروگلياها نوعي از سلول‌هاي ايمني هستند كه در مغز يافت مي‌شوند. يكي از روند‌هاي تخريب‌كننده كه در مغز بيمار مبتلا به پاركينسون زماني رخ مي‌دهد كه سلول‌هاي مايكروگليا سيگنال‌هايي شيميايي را به نوعي ديگر از سلول‌هاي مغزي به نام استريوسيت‌ها ارسال مي‌كنند. اين سيگنال باعث مي‌شود رفتارهايي پرخاشگرانه‌تر در استريوسيت‌ها بروز يابد و در نتيجه اين سلول‌ها به اتصالات مغزي حمله كرده و آنها را مي‌خورند.
به گفته تد براون يكي از محققان اين پروژه، استريوسيت فعال‌شده كه موضوع تمركز اين پروژه بوده‌اند، عليه مغز شورش مي‌كنند و تخريب‌هاي ساختاري ايجاد شده با شكل‌گيري مناطق رده‌اي در مغز مرتبطند كه در مغز مبتلايان به پاركينسون ديده مي‌شوند. از اين رو محققان به اين فكر افتادند تا راهي براي آرام كردن اين سلول‌ها و كند كردن روند پيشروي بيماري بيابند.
اين داروي جديد كه نتايج متقاعد‌كننده‌اي از خود نمايش داده‌است، NLY01 نام داشته و شبيه به گروهي از داروهاست كه هم‌اكنون براي كنترل ميزان انسولين در مبتلايان به ديابت نوع دو استفاده مي‌شود. آزمايش‌هاي اوليه نشان داده‌است سلول‌هاي ميكروگلياي درمان شده توسط اين دارو به شكلي موثر ارسال سيگنال‌هاي مخرب را متوقف كرده و بلافاصله تبديل استروسيت‌هاي سالم به استروسيت‌هاي مخرب و آسيب‌زا متوقف مي‌شود.
قدم بعدي تاييد نتايج به دست آمده از آزمايش اوليه بر موش‌هاي مبتلا به پاركينسون بود. دو مدل مختلف مبتلا به پاركينسون در اين مرحله با استفاده از داروي NLY01 تحت درمان قرار گرفتند و محققان شاهد آن بودند كه روند پيشروي بيماري كند شده و يا به كلي متوقف شد. در يكي از موارد موش مبتلا به پاركينسون كه دارو را دريافت كرده‌بود، 120 روز بيشتر از مدل‌هاي درمان نشده زندگي كرد و اين يعني افزايش 30 درصدي طول عمر در يك بيمار.
مرحله بعدي آزمايش باليني روي بيماران انساني است و محققان اميدوارند نتيجه‌اي خوشايند از اين آزمايش‌ها به دست آورند زيرا داروي جديد از تركيباتي ساخته شده‌است كه هم‌اكنون براي درمان بيماري ديگري مورد استفاده قرار مي‌گيرد.