به گزارش خبرنگار مهر، در این مطالعه بیش از ۲۷ هزار فرد مبتلا به دیابت نوع۱ در سوئد به مدت میانگین ۱۰ سال تحت نظر بودند. این گروه از افراد با گروه کنترل متشکل از بیش از ۱۳۵ هزار فرد بدون دیابت مقایسه شدند.
پژوهشگران دریافتند افراد مبتلا به دیابت نوع۱ به مراتب بیش از دیگران در معرض مشکلات قلبی بودند.
«آراز راوشانی»، عضو تیم تحقیق از دانشگاه گوتنبرگ سوئد، در این باره می‌گوید: «باوجودی که ریسک نسبی بیماری قلبی-عروقی بعد از تشخیص اولیه دیابت افزایش می‌یابد، اما ریسک قطعی آن پایین است.»
نتایج نشان می‌دهد در مقایسه با گروه کنترل، بیماران مبتلا به دیابت قبل از سن ۱۰ سالگی ۳۰ برابر بیشتر در معرض ریسک مشکلات جدی قلب قرار دارند. این ریسک در بین افرادی که بین سنین ۲۶ تا ۳۰ سال مبتلا به دیابت نوع۱ تشخیص داده می‌شوند، حدود ۶ برابر بیشتر است.
همچنین افرادی که در جوانی مبتلا به دیابت می‌شوند چهار برابر بیشتر در معرض مرگ زودهنگام به هر دلیلی هستند و ریسک مرگ‌شان به دلیل بیماری قلبی، بیش از ۷ برابر بیش از گروه کنترل است.
یافته‌ها نشان داد افراد مبتلا به دیابت در سنین ۲۶ تا ۳۰ سال، ۳ برابر بیشتر در معرض مرگ ناشی از بیماری قلبی یا دلایل دیگر هستند.
به گفته راوشانی، «به نظر می‌رسد سن شروع بیماری فاکتور مهمی برای احتمال زنده ماندن و همچنین عوارض قلبی-عروقی در سنین بزرگسالی است. از این رو باید درمان‌های زودهنگام با داروهای محافظ قلب در نظر گرفته شود.»
دیابت نوع۱، دومین بیماری مزمن شایع در بین کودکان است و بروز این بیماری از دهه ۱۹۸۰ در بین کودکان ۱۴ سال به پایین هرساله ۳ درصد افزایش یافته است.