این کلیسا که امروزه در عمق ۳ متری زیرآب در فاصله ۴۸ متری از ساحل دریاچه ایزنیک در شمال‌غربی ترکیه قرار دارد حدود سال ۳۹۰ میلادی بنا شده است.
پروفسور مصطفی شاهین، رییس باستان‌شناسی دانشگاه بورسا اولوداغ در این‌خصوص می‌گوید: «وقتی اولین‌بار تصاویری از این دریاچه را دیدم به‌وضوح سازه‌ای مربوط به کلیسا را زیر آن دیدم و به‌شدت شگفت‌زده شدم. زمانی‌که در سال ۲۰۰۶ برای پیمایش دریاچه به آنجا رفتم هرگز سازه باشکوهی مثل آن کشف نکرده بودم.»
شاهین معتقد است که این کلیسا جایی بنا شده که سال ۳۰۳ میلادی نئوفیتوس مقدس در آن به شهادت رسید و در بزرگداشت او این کلیسا بنا شد.
باستان‌شناسان در سال ۲۰۱۵ بخشی از این محوطه زیرآب را با استفاده از سیستم نازل مکشی پرقدرت کاوش کردند.
این نازل با نیروی مکشی خاک را از محوطه باستانی زیرآب بر می‌دارد و آن را به ساحل منتقل می‌کند. سپس باستان‌شناسان با دقت این خاک را برای یافتن مصنوعات و آثار هنری بررسی می‌کنند.
پروفسور شاهین می‌گوید که محتمل است این کلیسا روی معبد پگانی آپولو، خدای خورشید رم و یونان باستان، ساخته شده باشد.
در سال ۷۴۰ میلادی زمین‌لرزه‌ای این کلیسا را ویران کرد و بعدها زیر دریاچه غرق شد و ویرانه‌های آن غوطه‌ور در آب به‌دست فراموشی سپرده شد تا زمانی‌که به دست باستان‌شناسان کشف شد.
اکنون مصطفی شاهین و علی‌نور اَکتاس رییس دولت محلی قصد دارند در این محوطه اولین موزه باستان‌شناختی زیرآب در ترکیه را تاسیس کنند.
به‌محض تصویب این طرح، عملیات ساخت ساختمان این موزه آغاز می‌شود و از سال ۲۰۱۹ درهای آن به روی عموم باز خواهد شد.