همشهری آنلاین: آلودگی هوایی که در شهرها وجود دارد و ناشی از ذرات معلق است، شهروندان را گاه به سمت بیماری قلبی می‌برد.

به گزارش مهر، محسن روشنی مدیر واحد پایش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران در این باره گفت: نتایج منتشره در آخرین شماره نشریه اروپایی قلب در اگوست ۲۰۱۸ که به بررسی اثرات آلودگی هوا بر بروز بیماری‌های قلبی و عروقی پرداخته، نشان می‌دهد آلودگی هوا منجر به بیماری‌های قلبی و عروقی می‌شود. در این مطالعه پروفسور توماس مونزل، مدیر کاردولوژی در بخش قلب و عروق مرکز پزشکی دانشگاه جوهان گوتنبرگ (JGU)، مکانیسم‌های مربوط به آسیب‌های عروقی ناشی از آلودگی هوا را به همراه سایر محققان انگلیسی و آمریکایی بررسی کردند.

به گفته این کارشناس شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، درصد بالای نرخ مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی و عروقی، محققان آلمانی، انگلیسی و آمریکایی را برانگیخت تا اثرات منفی آلودگی هوا بر عملکرد عروق را بررسی کنند. سوال کلیدی، تاثیر اجزای آلودگی هوا (ذرات معلق، ازن، دی اکسید نیتروژن، مونوکسیدکربن و دی اکسیدگوگرد) به طور خاص بر عملکرد سیستم قلبی عروقی و ساز و کارهای آسیب به عروق متمرکز بود.

مونزل در خصوص نتایج این مطالعه گفت: به طور خلاصه در رابطه با آلودگی هوا و آسیب‌های ناشی از آن، ذرات معلق نقش برجسته‌ای دارند و ما به طور ویژه نگران ذرات بسیار ریز هستیم. این ذارت هم سایز ویروس بوده و به راحتی پس از استنشاق از طریق ریه وارد جریان خون می‌شوند و باعث التهابات موضعی می‌گردد و در نهایت، عامل بروز آترواسکلروز بیشتر (کلسیفیکسیون عروقی) شده و در نتیجه منجر به بیماری‌های قلبی عروقی مانند آنفارکتوس میوکارد، آنفارکتوس حاد قلب، نارسایی قلبی و آریتمی قلبی می‌شوند. او همچنین تصریح کرد که آلاینده‌های خروجی از موتورهای دیزلی به ویژه ذرات معلق و دی‌اکسید نیتروژن، از عملکردی منفی بر روی عروق برخوردار هستند.

روشنی در ادامه اظهار کرد: سایر محققان این مطالعه شامل دکتر راجاگپالان از مرکز پزشکی کلیولند، محقق و متخصص قلب و عروق پروفسور جان دینفیلد از موسسه علوم قلب و عروق در دانشگاه کالج لندن، دکتر آندریاس دیبر رئیس قلب و عروق مولکولی در مرکز پزشکی دانشگاه مانیس و پروفسور جوز للیولد از مؤسسه شیمی مکس پلانک بودند. پروفسور جوز للیولد در این خصوص گفت: ذرات معلق ریز بر اثر واکنش‌های شیمیایی در جو و از منابعی شامل ترافیک، صنایع و کشاورزی به وجود می‌آیند و برای دستیابی به هدف کاهش انتشار این ذرات، باید منابع تولید آنها را کنترل کنیم.

برچسب‌ها