گويا مالک اوليه‌‌اش مشارالسلطنه نام داشت و بعدها شخصي به نام حاج حبيب‌الله مفيد آن را در اختيار گرفته و هنوز مسکوني است.
وقتي به نزديکي اين قلعه رسيدم، اولين چيزي که توجهم را جلب کرد، چهار برج ديده‌باني در چهار ضلع قلعه بود. اين چهار برج، بنا را شبيه قلعه‌هاي شني مي‌كرد يا قلعه‌هايي كه توي انيميشن‌ها مي‌بينيم.
معماري بنا به سبک معماري دوره‌ي قاجار است. در ضلع شرقي، سردري مرتفع، آجري و ذوزنقه‌اي‌شکل وجود دارد که در دو طرف آن دوتاق‌نماي آجري ديده مي‌شود.
وقتي وارد قلعه شدم، انگار سوار بر ماشين زمان يک قرن به عقب برگشته‌ام. ديوارهاي کاه‌گلي، کوچه‌هاي خلوت و بدون ماشين و صداي مرغ و خروس‌هايي که از حياط خانه‌ها بلند بود، به من حس سرزندگي مي‌داد.
وقتي با اجازه‌ي صاحب خانه وارد يکي از خانه‌ها شديم، خانم خانه داشت رخت‌ها را در يک تشت رويي در حياط مي‌شست. در و پنجره‌هاي خانه به رنگ آبي فيروزه‌اي بودند و يک ايوان کوچک هم دو پله بالاتر از سطح حياط قرار داشت.
به‌نظر من آن‌جا براي خودش شهرک سينمايي است و جان مي‌دهد براي ساختن فيلم‌هاي تاريخي. قلعه‌ي دهشاد در سال 1382 به ثبت ميراث فرهنگي رسيد.
مهديه اسمعيلي، 17ساله از شهريار
عكس: سايت گردشگران ايران