ازجمله علل احتمالی کج نگه‌داشتن سر می‌توان به این موارد اشاره کرد:
- ناهمراستایی چشم‌ها: شخص ممکن است برای جبران ناهمراستایی چشم‌ها برای اینکه از دوبینی جلوگیری کند و فشار بر عضلات چشمی را کاهش دهد، سرش را کج نگهدارد.
- نیستاگموس: برخی از بیماران دارای حرکات «پرشی» چشم که به آن نیستاگموس می‌گویند سرشان را می‌چرخانند یا کج می‌کنند تا این حرکات چشمی را کند یا متوقف کنند.
- تفاوت در توانایی بینایی چشم‌ها: در برخی موارد شخص سرش را طوری می‌چرخاند تا چشمی را که دید بهتری دارد نزدیک‌تر به هدف نگهدارد.
- افتادگی پلک: افراد دچار افتادگی پلک ممکن است چانه‌شان را بالا ببرند تا به دیدنشان از زیر پلک افتاده کمک شود.
- خطاهای انکساری: شخص ممکن است برای جبرن یک مشکل بینایی انکساری مانند آستیگماتیسم سرش را به یک طرف کج کند. چرخاندن سر به فرد امکان می‌دهد با نگاه کردن از میانه پلک‌های تنگ‌شده (که پرتوهای نور تمرکزنیافته را حذف می‌کند) دید بهتری داشته باشد.