گرچه نمی‌توان جوشگاه‌های زخم را به طور کامل برطرف کرد، راه‌هایی وجود دارد که جای زخم را تا جایی که ممکن است کمتر قابل‌مشاهده باشد.
برای این منظور باید متخصص پوست مشورت کنید.
ازجمله درمان‌های ممکن می‌توان به این موارد اشاره کرد:
- لایه‌برداری پوست یا درم‌ابریژن (dermabrasion) که در آن با استفاده از یک دستگاه لایه‌های فوقانی پوست برداشته می‌شود.
- اصلاح جوشگاه با جراحی: این شیوه بیش از همه برای جوشگاه‌های پهن یا دراز مناسب است و پس از برداشتن جوشگاه با جراحی دو بخش طبیعی پوست به هم متصل می‌شوند.
- لایه‌برداری با لیزر: این روش که برای برطرف کردن جوشگاه‌های آکنه و آبله‌مرغان به کار می‌رود با تاباندن لیزر پرانرژی برای برداشتن پوست آسیب‌دیده انجام می‌شود.
- پرکننده‌ها یا فیلرهای بافت نرم: در این روش از کلاژن قابل تزریق برای هموار کردن جوشگاه‌های دندانه‌دار نرم استفاده می‌شود.
- پیوند پانچ: قطعات کوچکی از پوست طبیعی از جاهای دیگر بدن برداشته و برای جایگزینی پوست آسیب‌دیده به کار می‌رود.
- لایه‌برداری شیمیایی: در این روش از یک ماده شیمیایی برای برداشتن لایه فوقانی پوست استفاده می‌شود تا جوشگاه زخم هموار شود.
سایر درمان‌ها برای جوشگاه زخم شامل پانسمان فشار، ماساژ، ژل‌های حاوی سیلیکون یا تزریق کورتیزون است.