تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۳۸۶ - ۱۳:۱۱

مترجم نیلوفر قدیری: بعد از جنگ 33 روزه اسرائیل علیه لبنان که 2 سال پیش به وقوع پیوست، کمیته‌ای در اسرائیل برای بررسی شکست فضاحت‌بار این رژیم در این جنگ تشکیل شد که نام مسئول آن یعنی ژنرال وینوگراد بر آن گذاشته شد.

قرار شد تا این کمیته نتیجه تحقیق خود را درباره عوامل و جنبه‌های مختلف این واقعه منتشر کند و مقامات مسئول همانند نخست وزیر و وزیر دفاع وقت اسرائیل هم متعهد شدند که درصورت مسئول شناخته شدن در این گزارش، از مقام خود استعفا کنند.

اما اکنون در آستانه انتشار این گزارش، ایهود المرت نخست وزیر اعلام کرده‌است که حتی اگر در گزارش وینوگراد مورد انتقاد قرار بگیرد، باز هم از مقام خود کناره‌گیری نخواهد کرد.

ایهود باراک وزیر دفاع هم که رهبر حزب کارگر و شریک مهم ائتلافی دولت المرت است هم اعلام کرده که هنوز درباره عمل به تعهدش برای ترک دولت بعد از انتشار گزارش وینوگراد تصمیمی نگرفته است.

اما گزارش وینوگراد تنها برای این 2 نفر پیامد به‌دنبال نخواهد داشت. انتشار این گزارش، بنیامین نتانیاهو رهبر مخالفان در حزب لیکود را هم در آزمون دشواری قرار می‌دهد.

شنیدن این خبر که ایهود المرت نخست وزیر اسرائیل اعلام کند حتی اگر بار دیگر در گزارش نهایی وینوگراد مقصر شناخته شود باز هم از مقام خود کناره‌گیری نمی‌کند، چندان تعجبی ندارد.

در حال حاضر معلوم شده که المرت ممکن است همان طوفان سیاسی را به پا کند که ماه می‌گذشته هنگام انتشار اولین بخش گزارش وینوگراد درباره عوامل و جنبه‌ها و مقصرین جنگ 33 روزه لبنان به پا کرد. [گزارش وینوگراد شکست اسرائیل را در تاریخ ثبت کرد]

در گزارش اول گفته شد که المرت مسئول ناکامی‌های اسرائیل در این جنگ است، جنگی که امیر پرتز وزیر دفاع سابق و همچنین دن هالوتز رئیس ستاد ارتش را مجبور به استعفا کرد.

از آن زمان المرت توانسته بخشی از اعتبار از دست رفته گذشته خود را به یمن کمک‌های ایهود باراک وزیر دفاع و گابی اشک‌نازی رئیس جدید ستاد ارتش به دست آورد. اسرائیل با وجود حملات موشکی که از غزه صورت می‌گیرد، این روزها آرام‌تر از گذشته به‌نظر می‌رسد و المرت این بهبود شرایط امنیتی را به نام خود ثبت کرده‌است.

 حمله هوایی ماه سپتامبر گذشته اسرائیل به نقطه‌ای از خاک سوریه هم اقدامی بود که با هدف بهبود شرایط نخست وزیر بعد از رسوایی جنگ لبنان صورت گرفت.

اکنون همه می‌دانند که المرت استعفا نمی‌دهد مگر آنکه قانون یا شرایط سیاسی او را مجبور به این کار کند. المرت بعد از شکست در جنگ لبنان، بلافاصله کمیته‌ای تشکیل داد تا رسما درباره این واقعه تحقیق کند.

هدف او از این کار آرام کردن افکار عمومی خشمگین اسرائیل بود. کمیته‌ای که او برای این کار منصوب کرد در حقیقت هیچ اختیار حقوقی برای مجبور کردن نخست وزیر یا دیگر مقامات اسرائیل به استعفا ندارد. این کمیته تنها می‌تواند درباره اینکه چرا مسیر به خطا رفت تحقیق و اظهار نظر کند. به این ترتیب سرنوشت المرت را بعد از انتشار این گزارش، شرکای سیاسی او در حزب خودش یعنی کادیما یا احزاب کارگر، شاس و اویگدور لیبرمن رقم خواهند زد.

اگر چه ایهود باراک رهبر حزب کارگر اعلام کرده‌بود که بعد از انتشار گزارش نهایی وینوگراد درباره جنگ 33 روزه لبنان استعفا خواهد داد، اما اکنون هیچ نشانه‌ای از اینکه او بخواهد این تصمیم را عملی کند دیده نمی‌شود. در حقیقت منابع خبری در حزب کارگر به خبرنگاران به‌طور خصوصی گفته‌اند که باراک ترجیح می‌دهد به کار خود به‌عنوان وزیر دفاع ادامه دهد.

به گفته این منابع، اگر چه باراک با این کار ممکن است اعتماد و محبوبیت مردمی خود را از دست بدهد اما بدون شک این کار بهتر از ترک دولت ائتلافی و به وجود آوردن شرایط برای برگزاری انتخابات زودهنگامی است که ممکن است به پیروزی نتانیاهو و مخالفان بیانجامد.

اما این همه ماجرا نیست. سناریوی دیگری وجود دارد که به‌عنوان یک احتمال قوی نمی‌توان آن را رد کرد و آن این است که زیپی لیونی وزیر خارجه، کودتایی را در حزب کادیما برای برکناری المرت به وجود آورد. بعد از جنگ لبنان، لیونی از المرت خواست که با انتخاب گزینه درست، از قدرت کناره‌گیری کند. اما این هم اقدام خطرناکی است که می‌تواند نوعی جنگ قدرت را در کادیما رقم بزند و حزب حاکم را دچار جدایی کند.

المرت و حامیان او اکنون در موضع تدافعی قرار گرفته‌اند. المرت چند روز پیش در نشستی با حزب چپ مرتز گفت که قصد استعفا ندارد. او بر اهمیت « ادامه اقدامات صلح‌آمیزش در ارتباط با محمود عباس» تأکید کرد و همین ضرورت را دلیلی برای عدم کناره‌گیری از قدرت خواند.

او بارها تأکید کرده که خطاهای جنگ لبنان را تصحیح کرده و پیامدهای آن به زودی معلوم خواهد شد. منابع نزدیک به او در گفت‌وگو با خبرنگاران گفته‌اند، المرت پیش از جنگ 33 روزه لبنان نمی‌دانست که نیروی نظامی اسرائیل برای انجام جنگ چریکی در لبنان آماده نیست یا اینکه نیروی هوایی به تنهایی نمی‌تواند در چنین جنگی موفقیت به دست آورد.

اما اکنون همه این اطلاعات و توانایی‌ها و ناکامی‌ها به‌طور کامل برای نخست وزیر روشن شده و در جنگ دیگر تکرار نخواهد شد. این منابع، تیم المرت، باراک و لیونی را تیمی قوی و در راس قدرت در تل‌آویو توصیف می‌کنند و تلاش دارند تا به افکار عمومی القا کنند که این تیم به بهترین شکل می‌تواند منافع ملی اسرائیل را تأمین کند.

اما مخالفان المرت او را به نادیده گرفتن نتایج گزارش وینوگراد و دست کم گرفتن این کمیته متهم می‌کنند. نتانیاهو و دیگر مخالفان دولت در اسرائیل می‌گویند، المرت با این شیوه به اعتبار سیاسی این رژیم لطمه وارد کرده است.

بعد از انتشار گزارش اولیه وینوگراد در سال گذشته، 200 هزار اسرائیلی با تجمع در میدان رابین شهر تل‌آویو، خواستار استعفای المرت شدند. اکنون مخالفان دولت در حال برنامه‌ریزی برگزاری گردهمایی مشابهی بعد از انتشار گزارش نهایی هستند.

بسیاری از شرکت‌کنندگان در این تجمع‌ها، سربازان ذخیره‌ای هستند که می‌گویند المرت با تصمیم اشتباه خود که ممکن است دوباره هم تکرار شود، امنیت عمومی را به خطر انداخته است.

سال گذشته با وجود برگزاری آن تجمع اعتراضی بزرگ، المرت جان سالم به در برد که البته دلیل آن تنها حمایت حزب کارگر از نخست وزیر نبود. نتانیاهو نتوانسته بود احزاب شاس و لیبرمن را هم برای ترک دولت متقاعد کند.

اکنون او دوباره تلاش می‌کند تا حمایت عمومی را  برای برکناری المرت به دست آورد. این بار او فشار بر احزاب ائتلافی را بیشتر کرده تا آنها را متقاعد کند با خروج از دولت و فراهم کردن شرایط برگزاری انتخابات زودرس، باعث سرنگونی المرت شوند.

Isracast.com
14 ژانویه