به گزارش ایرانآرت، دبیران بخش کتاب نیویورکتایمز به سنت هر سال فهرستی از بهترین کتابها را برگزیدند که شامل پنج کتاب داستانی و پنج کتاب غیرداستانی از جمله دو خاطرهنگاری میشود. نکته اینکه در فهرست برترینهای نیویورکتایمز خبری از «سال استراحت و آرامش من»، دومین رمان آتوسا مشفق (نویسنده آمریکایی ایرانیتبار) نیست.
کتابهای برگزیده سال ۲۰۱۸ از نگاه نیویورکتایمز از این قرار است:
«نامتقارن» لیزا هالیدی: نخستین رمان نویسنده که شبیه آثار نویسندگان مجرب به نظر میرسد. هالیدی در دو بخش «نادانی» و «دیوانگی» یک ماجرای عاشقانه و بازداشت یک اقتصاددان عراقی-آمریکایی در فرودگاه هیثرو لندن را روایت میکند و شیوه نگارش او گاهی به فراداستان پهلو میزند.
«خداباوران بزرگ» ربکا مکای: رمانی از خالق «خانه یکصد ساله» که ماجراهای آن در شیکاگوی میانه دهه ۱۹۸۰ و پاریس ۲۰۱۵ همزمان با حملههای تروریستی میگذرد. مکای با «خداباوران بزرگ» جزو رقیبان اصلی جایزه من بوکر و جایزه ملی کتاب بود.
«پرستار بینقص» لیلا سلیمانی: کتابی که برنده معتبرترین جایزه ادبی فرانسه (گنکور) شده و داستان پرستاری دوستداشتنی را روایت میکند که دستش به خون دو کودک آلوده است. آنچه بیش از همه در این داستان تریلر جلب توجه میکند، روایت جزئینگرانه نویسنده از رابطه یک مادر با پرستاری است که برای مراقبت از کودک او استخدام شده است.
«آنجا آنجا» تامی اورنج: نخستین رمان نویسندهای که در داستان خود زمان، فقر و زندگی شهری را در هم میآمیزد. بسیاری از فصلهای کوتاه «آنجا آنجا» از زبان گروهی از بومیان آمریکا روایت میشود که در اوکلند زندگی میکنند و بسان زائران راهی مکانی مقدساند.
«واشنگتن بلک» اسی ادوگیان: سومین رمان نویسنده رنگینپوست کانادایی که برنده جایزه معتبر گیلر بود و نامزد نهایی دریافت جایزه معتبر من بوکر شد. ادوگیان در این کتاب ماجراهای فرار جورج واشنگتن بلک را از بردهداری روایت میکند و نشان میدهد برادر یک بردهدار سفیدپوست چگونه میتواند با یک برده سیاه گروهی فوقالعاده تشکیل دهد.
«زندان آمریکایی» شین بائر: نویسنده سال ۲۰۱۴ به یکی از مناطق روستایی لوییزیانا رفت تا در لباس مبدل به عنوان نگهبان مرکز اصلاح و تادیب وین (یک زندان خصوصی) کار کند. هر چند او پس از چهار ماه لو رفت اما آنچه دید، برای نوشتن کتابی درباره شرایط و وضعیت زندانهای خصوصی آمریکا کافی به نظر میرسید.
«درسخوانده؛ یک خاطره» تارا وستاُور: یک خاطرهنگاری بینهایت جذاب درباره شجاعت و خودباوری. تارا به عنوان کوچکترین فرزند یک خانواده ۹ نفری حتی گواهی تولد نداشت و تا پیش از رفتن به دانشگاه هرگز پایش به مدرسه نرسیده بود. او که تشنه آموختن بود، در خانه خواندن و نوشتن یاد گرفت و حالا دانشآموخته دکتری در رشته تاریخ از دانشگاه کیمبریج است.
«فردریک داگلاس» دیوید دابلیو بلایت: اثری ماندگار درباره یک چهره ماندگار. داگلاس کاریزماتیک وجدان آبراهام لینکلن بود و زندگینامه جزئینگر و سینمایی بلایت نتیجه یک عمر درگیری او با موضوع. داگلاس خودش سه خودزندگینامه نوشته و در آنها گذر از بردگی تا نقشآفرینی به عنوان یکی از مهمترین چهرههای قرن ۱۹ را شرح داده است اما کتاب بلایت کاملتر از همه آنهاست و زندگی شخصی و عمومی داگلاس را به بهترین شکل به تصویر میکشد.
«چگونه ذهن خود را تغییر دهید» مایکل پولن: نویسنده که بیشتر برای نوشتن درباره اخلاق غذا خوردن شناخته میشود، شخصیترین کتاب خود را تا امروز به رشته تحریر درآورده و درباره روانگردانها توضیح داده است. او اینجا به ظهور، سقوط و ظهور دوباره علاقه اجتماعی به این داروها میپردازد و فایدهها و ضررهای آنها را بررسی میکند.
«ماهی کوچولو؛ یک خاطره» لیزا-برنان جابز: لیزا در برزخ دو دنیای کاملا متفاوت رشد کرد و بزرگ شد؛ مادرش هنرمندی فقیر بود و پدرش استیو جابز، پولداری سنگدل. او در این کتاب دو دنیای پدر و مادر را به شکلی ماندگار توصیف کرده و در نخستین تجربه نویسندگی تصویری دیگرگون از پدری ارائه داده است که تا پیش از این همگان او را به بخشندگی و مهربانی میشناختند.