به گزارش مهر، متخصص جراحی مغز و اعصاب و ستون فقرات گفت: بسیاری از افرادی که دچار کمردرد هستند اغلب با درمان‌های ساده قابل بهبودی هستند ولی برخی از بیماران بدون توجه به توصیه‌های پزشک معالج خود، تقاضای انجام ام ار ای دارند که البته همین امر باعث صرف هزینه‌های زیاد می‌شود و گاهی خطای تشخیص را بالا می‌برد.
محمد جعفری تصریح کرد: تصویربرداری ام آر آی یک ابزار قدرتمند تشخیصی است ولی در عین حال انجام آن برای هر کمردردی می‌تواند به عنوان یک چاقوی دولبه عمل کند و به جای کمک کردن به پزشک باعث تشخیص و درمان اشتباه شود، چراکه ام‌آرآی، می‌تواند ناهنجاری‌های زیادی را در ستون فقرات نشان دهد که می‌تواند هیچ ربطی به منبع درد نداشته باشد.
وی ادامه داد: اگر یکصد فرد میانسال، که هیچ شکایتی از درد کمر ندارند را تحت ام آر آی قرار دهند، حدود یک سوم از این افراد احتمال فراوان یافته غیرطبیعی در ام آر آی دارند که می‌تواند شامل بیرون زدگی دیسک، آرتروز مفاصل و غیره باشد، درحالی که خود آنها ممکن است تا پایان عمر بدون هیچ درد و مشکلی به طور طبیعی به زندگی خود ادامه دهند.
این متخصص جراحی مغز و اعصاب و ستون فقرات، اضافه کرد: اگر بیماری با درد کمر را تحت ام‌آرآی قرار دهیم، به احتمال فراوان می‌توان یافته‌های متعددی نظیر بیرون زدگی دیسک و حتی آرتروز را در آن دید که این امر می‌تواند باعث تشخیص اشتباه منبع درد و حتی در برخی موارد اقدام جراحی غیرضروری شود به همین دلیل توصیه می‌شود تا زمانی که پزشک معالج تشخیص نداده، بیماران تقاضای پرتونگاری ام‌آرآی و یا هر آزمایش غیر ضروری دیگر را نکنند.
وی با بیان اینکه کمردردهای خاصی نیازمند ام آر آی هستند، افزود: درد کمری که با علائمی از قبیل کاهش وزن، کاهش اشتها، تب و لرز همراه باشد به طور حتم باید برای تشخیص دقیق تر از MRI بهره برد چراکه این درد کمر می تواند نشان‌دهنده عفونت یا تومور باشد، همچنین درد کمری که ۳ تا ۶ ماه طول کشیده و پاسخ مناسب به درمان نداده است و یا درد کمری که با انتشار به اندامهای تحتانی که به ۴ هفته درمان دارویی و استراحت و فیزیوتراپی پاسخ نداده است باید برای تشخیص بهتر از ام‌آرآی استفاده کرد.
جعفری خاطرنشان کرد: بر اساس آمار بین المللی حدود ۸۰ درصد افراد در دوران زندگی خود حداقل یک مرتبه به علت کمردرد به پزشک مراجعه کرده‌اند که می‌تواند علت‌هایی نظیر ضایعه ستون فقرات، گرفتگی ماهیچه‌ها و تاندون، رباط‌ها، فاسیا، مفاصل بین مهره‌ای، اعصاب نخاعی، عروق خونی و طناب نخاعی باشد که هر یک شیوه درمانی متفاوتی دارد به همین دلیل تاکید می‌شود در روند درمان، بیماران با تقاضای آزمایش‌های گوناگون فرآیند معالجه را دچار اخلال و طولانی نکنند.