تقریباً همه بناهایی که روزی نوساز و مستحکم بوده و حتی برخی از آنها در دورهای شکوه و جلال داشتهاند به مرور طعم فرسودگی را میچشند و باید با این مسئله کنار بیایند. البته برخی از بناهای قدیمی خاص بهدلیل ارزشهای تاریخی با گذشت زمان ارزشمندتر میشوند و باید مرمت و نوسازی شوند امادرصد بالایی از بناها بعد از گذشت زمان و طی شدن عمر مفید این ساختمانها معمولاً از سوی صاحب ملک تخریب و نوسازی میشوند؛
روند منطقی که لازم است در محلههای قدیمی اجرا شود اماگاه این اتفاق نمیافتد و فرسودگی بناهای قدیمی یک محله به دلایل گوناگون روز به روز بیشتر شده و حتی در مواردی باعث نگرانی ساکنان منازل آن اطراف میشود. مشکلی که این روزها دامنگیر اهالی محله قدیمی دولاب شده و آنها از شدت فرسودگی املاک این محله نگران هستند. کارشناسان امور نوسازی بافتهای فرسوده در شهرداری منطقه، میزان فرسودگی بناها در محله دولاب را در بالاترین میزان ارزیابی کرده و یادآوری میکنند با وقوع یک زلزله نسبتاً قوی امکان تخریب کامل بیش از ۷۰درصد بناهای فرسوده این محله وجود دارد.
آنها در رتبهبندی میزان فرسودگی بناهای این محله، رنگ قهوهای را به محله دولاب اختصاص دادهاند که نشاندهنده بالاترین میزان فرسودگی در بافتهای مسکونی شهر تهران است. چنین شرایطی، همت همگانی ساکنان این محله قدیمی را میطلبد که موضوع نوسازی بافتهای مسکونی فرسوده را جدی بگیرند و با استفاده از بستههای تشویقی شهرداری در امور نوسازی بناهای فرسوده، به سهم خود در زدودن غبار کهنگی و فرسودگی از محله خاطرهانگیز دولاب همکاری و مشارکت داشته باشند.