فضای سبز ۱۳ هکتاری آپادانا به مدد اهالی ۴۰ سال است که طراوت منحصربه‌فردی به این شهرک داده است اما نگهداری از آن به‌خصوص آبیاری‌اش مشکلاتی را برای اهالی به وجود آورده است. این روزها قبض ۴۸۰ میلیونی حق‌النظاره چاه‌های شهرک آپادانا که فضای سبز شهرک را آبیاری می‌کنند روی میز هیئت‌مدیره شهرک به جا مانده است. اهالی قدرت پرداخت آن را ندارند و سازمان آب هم کوتاه نمی‌آید و پرداخت نکردن هزینه حق‌النظاره به پلمب چاه‌ها ختم می‌شود و در نهایت با فرا رسیدن بهار و تابستان درختان و فضای سبز شهرک بدون آب می‌مانند. تصور خشک شدن ۱۳ هکتار از فضای سبز پایتخت چیزی شبیه کابوس است.
جلسه بررسی مشکلات بدهی حق‌النظاره چاه‌های شهرک با حضور تعدادی از اهالی، مدیران فازهای ۶گانه شهرک آپادانا و نماینده شورایاری، دوشنبه هفته گذشته در حالی برگزار شد که اهالی اعلام کردند قدرت پرداخت بدهی ۴۸۰ میلیونی را ندارند. «محمود یعقوبی‌نژاد» رئیس هیئت‌مدیره فاز ۲ و عضو شورایاری شهرک آپادانا می‌گوید: «این مبلغ بسیار غیرعادلانه و غیرمنطقی است. این فضای سبز را باید شهرداری نگهداری کند ولی خوب این وظیفه برعهده ما قرار گرفته است چون در حصار شهرک قرار گرفته‌ایم.
هر سال این مبلغ افزایش پیدا کرده یعنی در سال ۱۳۹۵، ۴ برابر افزایش پیدا کرده است. دوستان ما با سازمان‌های مختلف مکاتبه کردند و مسئله به وزرات نیرو منتقل شد البته فعلاً پاسخی داده نشده است. ساکنان معتقدند اگر قرار باشد چاه‌ها را پلمب کنند و کسی برای فضای سبز تهران اهمیت قائل نباشد، مسلماً فضای سبز شهرک آینده خوبی نخواهد داشت.»
- وقتی هزینه‌ها تساعدی افزایش می‌یابد
بانک مسکن که مسئولیت توسعه شهرک را برعهده داشت ۲ حلقه چاه در شهرک حفر کرد. حفر این ۲حلقه چاه برای توسعه فضای سبز شهرک بسیار مفید بود و اهالی تنها از این چاه‌ها برای آبیاری درختان و فضای سبز استفاده می‌کنند و به گفته آنها هیچ بهره‌برداری دیگری از آنها نمی‌شود. «محمد کوچکی» مشاور هیئت‌مدیره مرکزی شهرک آپادانا در این‌باره می‌گوید: «براساس بند ب ماده ۳۳ قانون توزیع عادلانه آب، مصوبه ۶۱ مجلس شورای اسلامی و مصوبه شورای اقتصاد مورخه ۱۳۹۴ و بخشنامه‌ها و ابلاغیه‌های وزارت نیرو، تمامی استفاده‌کنندگان از منابع آب‌های زیرزمینی باید هر سال به ازای نظارت و خدماتی که برای مطالعات حفاظت و تعادل‌بخشی سفره‌های آب زیرزمینی اعمال می‌شود حق‌النظاره پرداخت کنند.
مشکل ما هم از همین‌جا شروع می‌شود. امور آب تهران با استناد به این ماده قانونی می‌گوید: «هرکسی که از آب زیرزمینی استفاده می‌کند باید طبق قانون و مصوب شورای اقتصاد مبلغی را پرداخت کند. نکته اینجاست که تا سال ۱۳۹۴ هیچ مصوبه‌ای در شورای اقتصاد مشخص نکرده بود که باید چه مبلغی پرداخت شود و به همین دلیل قبض‌ها را علی‌الحساب برای ما ارسال می‌کردند. منتهی مبالغی که برای چاه‌ها دریافت می‌شد مبالغ اندکی بود و تأثیر آنچنانی بر شارژ ساکنان نمی‌گذاشت.
در سال ۱۳۹۰ یک صورت‌حساب قطعی به ما دادند و گفتند چون صورت‌حساب‌های قبلی علی‌الحساب بود شما ۹۵ میلیون تومان بدهی دارید. این درحالی است که مردم شهرک شارژی که می‌پردازند براساس هزینه‌های سالانه است و هیئت‌مدیره فازها براساس هزینه‌های سال قبل بودجه را جمع‌بندی می‌کنند. هیچ هیئت‌مدیره‌ای چنین هزینه‌ای را پیش‌بینی نکرده بود. با این حال ما مبلغ ارسالی را قسط‌بندی کردیم. از سال ۱۳۹۵ تا به امروز مبلغ حق‌النظاره‌ها تساعدی افزایش یافته و از ۱۰ و ۲۴ میلیون تومان به یکباره به ۱۱۵ و ۱۶۴ میلیون تومان رسیده است. ما هم توان پرداخت آن را نداشتیم و الان ۴۸۰میلیون تومان بدهی روی میز ماست.»
- کاش شهرداری همکاری می‌کرد
امور آب تهران بزرگ در حالی حق‌النظاره از ۲چاه شهرک آپادانا دریافت می‌کند که به گفته «محمدعباس‌خان» مدیر اجرایی فاز ۲ شهرک آپادانا، هیچ نظارتی روی چاه‌ها انجام نمی‌دهد. او می‌گوید: «تا امروز همه هزینه‌ها و نگهداری از چاه‌ها با اهالی شهرک بوده است. هر بار که موتور چاه می‌سوزد باید چند میلیون خرج کنیم. از طرفی وقتی طبق مصوبه می‌گویند هزینه خدمات دریافت می‌شود ما چه خدماتی از چاه دریافت می‌کنیم به غیر از آبیاری درختان. سال ۱۳۸۸ به دستور شهردار وقت آمدند درختان ما را شمارش کردند. قرار شد وظیفه نگهداری از درختان با شهرداری باشد اما بعد از آمارگیری، دیگر خبری نشد. اگر نگهداری کرده بودند ما سالی ۵۰۰ میلیون پول کارگر و هزینه نگهداری فضای سبز نمی‌دادیم. الان هم قرار نبود حق‌النظاره پرداخت کنیم. فضای سبز آپادانا را در حالی نادیده گرفته‌اند که ما عوارض نوسازی ۲۵۰ هزار تومانی را پرداخت می‌کنیم. البته ما با وزارت نیرو و مسئولان بخش آب این وزارت ارتباط گرفته‌ایم که امیدواریم با ما همکاری کنند.»
- مزرعه خانواده
طرح «مزرعه خانواده» با اختصاص ۵۰۰متر از فضای بوستان‌ها در منطقه ۹ اجرا می‌شود. «نسیم محبت» مدیر مرکز آموزش، تحقیقات و مشاوره گل وگیاه منطقه ۹ در این‌باره می‌گوید: «یکی از برنامه‌های متفاوتی که ما در منطقه ۹ اجرا کرده‌ایم و مورد توجه شهروندان قرار گرفته طرح «مزرعه خانواده» است. منطقه ۹ به دلیل بافت مسکونی و متمرکزی که دارد از نظر فضای سبز در مضیقه است. طرح مزرعه خانواده با هدف ترغیب خانواده‌ها به نگهداری از فضای سبز و مشارکت در توسعه آن اجرا می‌شود که خوشبختانه تا به امروز از آن استقبال خوبی شده است.» بوستان‌های آزادی، المهدی و فتح درکنار پایگاه یکم شکاری به اجرای طرح مزرعه خانواده اختصاص یافته است. محبت می‌گوید:
«در مجموع ۵۰۰متر از فضای سبز منطقه به مزرعه خانواده اختصاص یافته است. در مزرعه خانواده زمین‌ها به قطعات کوچک تقسیم‌بندی شده و به درخواست هر خانواده یک قطعه زمین به آنها تعلق پیدا می‌کند. خانواده‌ها می‌توانند همه مراحل کشت و برداشت سبزی‌ها و پرورش گیاهان مختلف را خودشان انجام دهند. البته فعالیت در این مزرعه زیر نظر مربیان و کارشناسان پرورش گل و گیاه انجام می‌شود.» جذابیت طرح مزرعه خانواده در استفاده روزانه از این مزرعه است.
خانواده‌ها بعد از آموزش، سبزی‌های مورد علاقه خود را در مزرعه می‌کارند و بعد از مدتی به‌طور روزانه برای مصرف خانگی از آن برداشت می‌کنند. مدیر مرکز آموزش تحقیقات و مشاوره گل وگیاه منطقه ۹ از فعالیت موفق سایت پرورش قارچ در منطقه۹ می‌گوید: «سعی کرده‌ایم با جلب مشارکت شهروندان فعالیت‌های گروهی مناسبی را به اجرا درآوریم. در کنار اجرای طرح مزرعه خانواده، سایت پرورش قارچ ما نیز فعالیت موفقی دارد. به‌طور مثال در سایت پرورش قارچ محله فتح در کنار پرورش قارچ صدفی، تولید قارچ دکمه‌ای را شروع کرده‌ایم. تولید محصول آنقدر خوب بوده که امکان کارآفرینی مؤثر در این بخش وجود دارد.»
- ساخت گلخانه در «کشار» ضروری است
ساخت گلخانه فرصتی برای اســتفاده بهینــه از محصولات کشاورزی در روستای کشار است. «منصورعلی‌مددی» عضو شورای روستای کشار می‌گوید: «روستای کشار از نظر تولید محصولات با کیفیت کشاورزی و پرورش گل و گیاه در رتبه مناسبی قرار دارد. اما به دلیل نبود فضای مناسب و کافی برای تولیدات کشاورزی نمی‌توانیم محصولاتمان را به تولید انبوه برسانیم.»
خرمالو، هلو، گیلاس، گردو و انواع گل و گیاه از جمله محصولات کشاورزی و باغی این روستاست. به گفته عضو شورای روستای کشار اگر جهاد کشاورزی و شهرداری منطقه ۲۲ فضایی برای ساخت گلخانه در اختیار باغداران و کشاورزان روستای کشار قرار دهند می‌توان به توسعه کشاورزی و حتی صادرات محصولات در این روستا امیدوار بود.