برکه‌ای که از فروشگاه رفاه تا بلوار یاس گسترده و زیستگاه قورباغه‌های ریز و درشت بود. به‌رغم مخالفت پدر و مادرها، شیطنت کودکان در اواخر دهه۶۰ گل کرد و آنها با رفت و آمدهای یواشکی به این برکه، تفریح چند ساعته و هر روزه‌ای برای خود فراهم کرده بودند.
سر نترس آنها برای حضور در محوطه‌ای خلوت و از نظر والدین پر خطر باعث شد تا شکار و به دام انداختن قورباغه‌های این برکه تبدیل به تفریحی فراگیر شود. بعدها بوستان لاله تهرانسر غربی، از محل همان برکه خاطره‌انگیز رویید و اگرچه در آن سال‌ها تنها چند نهال و یک سرسره آهنی داشت اما منبع مهم خاطرات کودکی پدر و مادرهای امروز این محله است.