در راه سی و سه پل
ماشین را باید در چهارراه تختی پارک کنیم، امروز روز کاری است و ترافیک سنگین! البته راننده‌ی تاکسی‌ای که ما را از یک مسیر پرپیچ‌وخم به سوی سی و سه پل می‌برد، می‌گوید مسافرها شهر را شلوغ کرده‌اند.
آقا اسماعیل، راننده‌ی پیکان که چند سالی هم در تهران زندگی کرده، می‌گوید: «اگر می‌خواهید غذای خوب بخورید به چهارباغ بروید، آن‌جا رستوران زیاد است. همین‌جا که پیاده شدید برگردید بالا چهارباغ است. کمی بالاتر هم دست راست‌تان میدان نقش جهان است.»
کنار زاینده‌رود غلغله است. صداها را گوش می‌دهم، همه با لهجه‌ی اصفهانی صحبت می‌کنند. ظاهراً گردشگران در بناها و محله‌های زیبای این شهر در گشت و گذارند. باز هم قایق‌ها روی آب شناورند و مردم به‌جای این‌که در بستر رود عکس یادگاری بگیرند، از پایه‌های پل می‌پرند و لحظه‌های حضورشان را روی پل، در قاب دوربین‌هایشان ثبت می‌کنند.
موسیقی به رنگ صورتی!
هر وقت به اصفهان می‌روم، بارها باید به تماشای نقش جهان بروم و صدای چرخ کالسکه‌ها و زنگوله‌ی اسب‌ها را بشنوم و از پله‌های پرپیچ عمارت عالی‌قاپو بالا بروم تا به آخرین نقطه‌ی کاخ، یعنی به تالار موسیقی برسم.
گچ‌بری‌های صورتی و زیبای این طبقه به شکل فرورفتگی‌هایی در داخل دیوارند که همین باعث می‌شود انعکاس صدای نغمه‌های نوازندگان گرفته شود و صداها طبیعی و بدون انعکاس صوت به گوش حاضران برسد!
آن‌جا کسی برای مسافران اصفهان، سازی را کوک نمی‌کند تا مثل شاه‌عباس صفوی صدای واقعی موسیقی را بشنویم، اما انگار حتی وقتی با هم حرف می‌زنیم، صدای‌مان کمی فرق دارد.
انتظاری دوباره
خشک‌شدن زاینده‌رود در سال‌های گذشته پیامدهای محیط‌زیستی و روانی بسیاری برای شهر و مردم اصفهان داشته است. در همه‌ی این سال‌ها گاه و بی‌گاه، به‌خصوص در فصل کشت آب باز می‌شود و مدتی شور و اشتیاق به اصفهان برمی‌گردد.
این بار زاینده‌رود فقط بیست روز رنگ آب به خود دید و باز هم نفس کشید. از نهم بهمن که دریچه‌های آب را باز کرده‌اند زنده شد و پایان بهمن ماه دریچه ها بسته و رودخانه خشک شد.
اما نگران نباشید مهر به نقل از محمد رضایی، رئیس انجمن حمایت از کشاورزان شهرستان اصفهان خبر داده که به زودی، دوباره زاینده‌رود پُرآب می‌شود.
البته او گفته بازگشایی آب برای مرحله‌ی بعدی به میزان بارندگی‌ها در اسفندماه بستگی دارد و هنوز مشخص نیست، شاید در اسفند یا اوایل فروردین آینده، آب باز شود.
آب باز و بسته می‌شود، در شهری که هسته‌ی اولیه‌اش با وجود این رودخانه شکل گرفته است.
در راه بازگشت، می‌بینم که باد و باران در هم می‌پیچند و دیگر سرابی نیست.
تصویر اول: نمایی از زنده‌شدن زاینده‌رود/ عکس: محمدرضا شریف، خبرگزاری میزان