رحیمیان سراغ «تیمور قیاسی» قهرمان پرش از مانع را از فرهادی می‌گیرد. دوستش هم با یک تماس از قیاسی می‌خواهد که کنار آنها باشد. رحیمیان می‌گوید: «خاطرات زیادی با هم داریم. باید هر سه کنار هم باشیم تا خاطره‌های خوب آن دوران از قلم نیفتد.» قیاسی به جمع می‌پیوندد. می‌گوید: «دوستان به خانه دوم خودتان خوش آمدید.» فرهادی با شنیدن این جمله می‌گوید: «سال‌های ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۵ فدراسیون خانه دوم ما بود. آن سال‌ها هنوز درگیر زن و زندگی و خرج خانواده نشده بودیم و بعد از درس و مدرسه پاتوق ما اینجا یا خیابان لشکرک بود.»
خاطره‌ها مثل فیلم چند ثانیه‌ای از ذهن رحیمیان می‌گذرد. تعریف می‌کند: «یادش به خیر جاده لشکرک. صبح‌های روز جمعه برای تمرین دو استقامت از حمام زمانی در میدان اختیاریه تا کلکچال را به فاصله ۳ ساعت می‌رفتیم و بر می‌گشتیم. فقط به رکورد زدن و بهتر شدن فکر می‌کردیم. این همه تلاش همسو با علاقه واقعاً لذت‌بخش بود.» آقا فاضل می‌گوید: «دوباره می‌خواهم در مسابقات حضور پیدا کنم. به‌زودی در مسابقات پیشکسوتان آسیایی شرکت می‌کنم.»
- دونده‌ها امکانات لازم را ندارند
هوای پیست سرد است و آفتاب زمستانی نایی برای گرم کردن آن ندارد. آقا فاضل پنجه پاهایش را برای تمرین درجا زدن روی زمین می‌کوبد و می‌گوید: «پیست یعنی پیست شهید کشوری! اینجا هرچقدر هم بدویم زانوها نه درد می‌گیرد و نه آسیب می‌بیند.» علی آقا گرمکن را روی نرده‌ها می‌اندازد و برای تمرین چند بار نوک انگشتانش را روی زمین می‌گذارد و در ادامه صحبت‌های رفیقش می‌گوید: «بعد از انقلاب اسلامی برای تمرینات شخصی به پیست‌های مختلف سر زدیم.
بهتر از اینجا پیست وزارت دفاع بود. تا خانه خیلی فاصله نداشت. پیست زمین فدراسیون مرغوب‌ترین نوع آسفالت را دارد. پیست برای دو سرعت و استقامت باید کمی نرم باشد و اینجا این ویژگی خوب را دارد.» آقا تیمور به دوستانش می‌گوید: «اینجا متعلق به شما پیشکسوتان است. هر زمان دوست داشتید برای تمرین بیایید. شما سر چشم ما جـــا دارید.» علی آقا می‌گوید: «برای ورزش دوومیدانی امکانات خوبی در تهران مهیا نیست. در حالی که برای کشف استعداد و پرورش قهرمان در این رشته باید امکانات خوبی فراهم باشد.
پیست در تهران زیاد داریم؛ مثل پیست ورزشگاه آزادی و امجدیه. اما پیست خوب نداریم که دونده در آن آسیب نبیند.» آقا فاضل خنده‌کنان روی زمین می‌نشیند و با لبخند می‌گوید: «البته پیستی که از جوانی در آن خاطره داشته باشیم با همه پیست‌ها حسابش جداست. آفتاب این پیست روزهای ۲۰سالگی ما را یادمان می‌اندازد و اینجا با هیچ کجا قابل قیاس نیست.»
- تهران این‌قدر ساختمان نداشت
آقا فاضل و علی آقا عکس‌های قدیمی را که در گوشی همراهشان دارند به یکدیگر نشان می‌دهند و از خاطرات قدیم یاد می‌کنند. فرهادی می‌گوید: «تهران، قدیم‌ها این‌قدر برو بیـا نداشت. خبـری از ساخت‌وساز نبــــود. از حیاط خانه به راحتی دشت، کوه و آسمان دیده می‌شد. هر کجا که دلمان می‌خواست دور هم با دوستان محله جمع می‌شدیم و فوتبال و والیبال بازی می‌کردیم. اما الان از داخل آپارتمان نمی‌توان به راحتی آسمان را دید چه برسد به اینکه هر کجا دلمان بخواهد بازی کنیم.»
رحیمیان هم می‌گوید: «قدیم‌ها در یک زمین خاکی ورزش می‌کردیم و گاهی مسابقه می‌گذاشتیم. بچه‌های محل جمع می‌شدند و مدام ما را تشویق می‌کردند. اما الان خبری از دورهمی برای مسابقه محلی نیست چه برسد به اینکه مشوق هم باشد. امکانات ورزشی مهیا شده اما ورزش باید رایگان در اختیار نوجوانان و جوانان قرار بگیرد. ورزشی که با پول همراه باشد دل و دماغ ورزش کردن را می‌گیرد. الان خیلی افراد ترجیح می‌دهند مسابقات رالی و فوتبال را با بازی‌های کامپیوتری انجام دهند تا اینکه بازی‌ها واقعی باشد.»
آقا فاضل می‌گوید: «از گذشته تا امروز این درد اهالی ورزش بود که توجه‌ای به ورزش دوومیدانی نمی‌شود. همیشه بین زمان استراحت مسابقات فوتبال، مسابقه دوومیدانی برگزار می‌شد تا از تماشاچیان بازی‌های فوتبال برای دوومیدانی استفاده شود. درحالی که برای همه ورزش‌ها و به‌خصوص ورزش‌های انفرادی مانند دوومیدانی باید بیش از اینها سرمایه‌گذاری کرد. باید از مربیان دلسوز و باتجربه استفاده کنیم و اجازه ندهیم پیشکسوتان ورزشی دلسرد شوند.»
- فاضل فرهادی، قهرمان رشته دوومیدانی
- متولد سال ۱۳۳۵ روستای رستم‌آباد شمیران
سال ۱۳۵۱: ورود به ورزش دوومیدانی
سال ۱۳۵۱ : مسابقات آموزشگاهی رشته ۱۰۰متر دوومیدانی پابرهنه نفر سوم
سال ۱۳۵۳: قهرمان مسابقات آموزشگاهی تهران
سال ۱۳۵۳: قهرمانی مسابقات آموزشگاهی قهرمانی کشور رشته ۱۴ در ۴۰۰
سال ۱۳۵۴: قهرمانی مسابقات آموزشگاهی قهرمانی کشور رشته ۱۴ در ۴۰۰
سال ۱۳۵۴: ورزشگاه امجدیه مسابقات باشگاهی تهران قهرمان در رشته ۴۰۰ متر با رکورد ۵۲ ثانیه
سال ۱۳۵۵: قهرمان مسابقات کشوری و اول ۱۴ در هزار
سال ۱۳۹۷: قهرمانی مسابقات پیشکسوتان ایران و انتخاب برای تیم‌ملی برای مسابقات جهانی در سال ۹۸
- علی رحیمیان، قهرمان رشته دوومیدانی
- متولد ۱۳۳۳ روستای رستم‌آباد شمیران
شروع ورزش حرفه‌ای دوومیدانی: سال ۱۳۴۸ در ۱۵ سالگی
سال ۱۳۵۰: عضو تیم استقلال (تاج سابق)
سال ۱۳۵۵: نفر سوم مسابقات آسیایی در رشته دو ۸۰۰ متر با رکورد یک دقیقه و ۵۵ ثانیه
سال ۱۳۵۰: نفر دوم و سوم در مسابقات باشگاهی تهران در رشته‌های ۴۰۰ و ۸۰۰ متر
سال ۱۳۶۰: قهرمان قهرمانان در دوومیدانی رشته‌های ۱۰۰ متر، ۲۰۰متر و ۴۰۰متر
سال ۱۳۵۶ : قهرمان تیم‌ملی در مسابقات انتخابی در ورزشگاه امجدیه رشته ۱۰۰متر با رکورد ۱۱ صدم و یک ثانیه