به گزارش خبرنگار مهر، این گزارش نشان می‌دهد نحوه نگرش مردان و زنان به مراقبت‌های سلامت متفاوت است، به گونه‌ای که مردان کمتر از زنان در رویارویی با یک بیماری مشابه، درصدد دریافت مراقبت‌های سلامت قرار می‌گیرند. به عنوان مثال، در کشورهای دارای اپیدمی HIV، مردان کمتر از زنان در صدد انجام آزمایش HIV بر می‌آیند، احتمالاً دسترسی کمتری به درمان ضد ویروسی دارند و بیش از زنان به دلیل بیماری‌های مرتبط با ایدز می‌میرند.
همچنین، نرخ امید به زندگی همچنان قویاً تحت تأثیر درآمد است. در کشورهای با درآمد کم، نرخ امید به زندگی بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶، ۱۸.۱ سال کمتر از کشورهای پردرآمد بوده است.
در کشورهای کم درآمد، که ارائه خدمات هم ضعیف‌تر است، یک زن از ۴۱ زن در زمان مادر شدن جانش را از دست می‌دهد، درحالیکه این رقم در کشورهای پردرآمد، یک نفر به ازای هر ۳۳۰۰ زن است. در بیش از ۹۰ درصد کشورهای کم درآمد، به ازای هر ۱۰۰۰ نفر، کمتر از ۴ پرسنل پرستاری و مامایی وجود دارد.
در این گزارش همچنین بر تفاوت علل مرگ بین مردان و زنان هم اشاره شده است. از بین ۴۰ علت مرگ، ۳۳ علت در کاهش طول عمر مردان نسبت به زنان نقش بیشتری دارد. در سال ۲۰۱۶، احتمال مرگ به دلیل بیماری غیرمسری قبل از سن ۷۰ سال در مردان نسبت به زنان ۴۴ درصد بیشتر است.
از سوی دیگر در سال ۲۰۱۶، نرخ مرگ و میر جهانی ناشی از خودکشی در مردان ۷۵ درصد بیش از زنان بود. نرخ مرگ ناشی از تصادفات جاده‌ای در مردان در مقایسه با زنان حدود دو برابر بیشتر بوده و نرخ مرگ و میر ناشی از قتل در مردان چهار برابر زنان است.