در این میان نمای یک ساختمان می‌تواند معرف اولیه آن برای رهگذران باشد. نمای ساختمان علاوه بر کارکردهای شهری و اجتماعی جداکننده زندگی خصوصی از زندگی شهری است که برهمین مبنا می‌تواند عواملی همچون عملکرد ساختمان، محیط قرارگیری آن، مصالح ساختمانی و دانش و مهارت نیروی انسانی را در طراحی و ساخت آن دخیل کند.
هجوم بی‌رویه جمعیت متقاضی کار و تحصیل در دهه‌های اخیر و نبود طرح‌های مؤثر و کارآمد برای توسعه متوازن تهران و تبدیل ساخت‌وساز به یک عامل تولید ثروت و رشد، مناطق و محله‌های تهران را به نحو آشفته و غیرقابل کنترل افزایش داد و این توسعه در مناطق پهنه جنوب و مجاور با حریم شهر تهران همچون مناطق ۱۶، ۱۷، ۱۸، ۱۹ و ۲۰ به علت وجود زمین‌های خالی و اراضی کشاورزی بسیار چشمگیر بوده است.
خوشبختانه در سال‌های اخیر با تدوین ضوابط و مقررات نمای شهری و اجرایی شدن آن در دهه ۱۳۸۰ و راه‌اندازی کمیته بررسی نما در شهرداری، ارتقای فرهنگ مقررات ملی ساختمان و نظارت‌های مؤثر سازمان مسکن و شهرسازی از یک طرف و تغییر سلیقه مردم در خرید مسکن و توجه به امکانات ظاهری و باطنی ساختمان باعث شده در ۱۰ سال اخیر ساخت‌وسازها اصولی‌تر انجام شود و سازندگان توجه بیشتری به نمای ساختمان‌ها داشته باشند که در آستانه سال جدید به بهانه برگزاری جشنواره شمعدانی مورد توجه ویژه قرار گرفته است.
آنچه مسلم است مناطق جنوبی شهر قابلیت‌های مناسبی برای تبدیل شدن به محله‌های انسان محور و سرزنده نسبت به مناطق مرکزی تهران که بیشتر ساختارشان اداری، سیاسی و اقتصادی است، دارند. تدوین و اجرای برنامه‌های درست، تربیت نیروهای متخصص، جلب مشارکت‌های مردمی، آگاه‌سازی عمومی برای زیباسازی نماهای ساختمان با استفاده از گیاهان و رنگ‌ها و بومی سازی، حذف عناصر بصری نامطلوب و همچنین برگزاری جشنواره‌های دوره‌ای برای معرفی نماهای برتر ساختمان‌های جدیدساخت و ساختمان‌هایی که بازسازی شده‌اند و بهسازی تأثیرات شگرفی در توسعه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی مناطق مذکور و افزایش تعداد نماهای برتر آنها خواهد داشت.