یاس‌من

 شما می‌توانید گلدانی از آن تهیه کرده و در پایان زمستان منتظر گل‌های سفید آن باشید. یاس خوشبوترین و معطرترین گل از خانواده اولئاسه است که شاخه‌های بلند، برگ‌های سبزرنگ و گل‌های سفید خوشبو دارد.

یاس جزء گیاهان بالارونده مخصوص مناطق معتدل است و با توجه به رشد فوق‌العاده شاخه‌های آن، احتیاج به قیم (داربست گلدانی) دارد.

البته این شاخه‌ها هر سال باید هرس شوند؛ به‌طوری‌که شاخه‌ها به یک‌سوم کاهش یابد؛ در ضمن حذف ماهانه سرشاخه‌ها نیز جهت تحریک جوانه‌های جانبی در رشد آنها لازم است.

توضیح: تکیه‌گاه گلدانی را می‌توانید با استفاده از سیم‌های آلومینیومی بدون روکش یا لوله‌های پلاستیکی درست کنید.

شرایط آب و هوایی:

نور: یاس به نور کامل و کافی احتیاج دارد ولی توجه داشته باشید که اشعه مستقیم آفتاب در تابستان به گل‌ها صدمه وارد می‌کند.

دما: حرارت 18 درجه سانتی‌گراد بهترین دما برای این گل است.

آب: زمانی که گیاه غرق در گل است، هر 4 یا 5 روز یک بار گیاه را آبیاری کنید؛ در تابستان نیز هفته‌ای 3 بار آبیاری نیاز دارد. خاک گلدان را همیشه مرطوب نگه دارید ولی مواظب باتلاقی شدن آن باشید. در زمستان نیز با خشک شدن خاک‌های سطحی، آبیاری را شروع کنید؛ البته به‌جز زمان گل‌دهی که به آبیاری بیشتری احتیاج دارد.

تغذیه و پرورش:

خاک: مخلوطی از 3 قسمت خاک لوم و یک قسمت پیت بهترین خاک است.

تکثیر: یکی از راه‌های تکثیر، ریشه‌دار کردن قلمه چوب نیمه‌سخت در اواخر تابستان است.

تعویض گلدان: در بهار با تمام شدن گل‌ها پس از هرس شاخه‌های خشک، گلدان را تعویض کنید. در صورت عدم امکان تعویض، فقط به خارج کردن خاک‌های سطحی گلدان و عوض کردن خاک قدیم آن اکتفا کنید.

بیماری‌های یاس: